Гісторыя Багдзюкоў
Населены пункт з'явіўся ў атачэнні леса, што ў XV-XVI ст. стаў самай паўднёвай часткай Белавежскай пушчы. Яшчэ ў XIX ст. быў паляўнічым угоддзем Чарнаўчыцкага графства. (Вядомы выпадак, як у кастрычніку 1876 г. у Багдзюкоўскім лесе, які належаў Міхаілу Грабоўскаму, з'явіўся зубр.)Пасля сялянскай рэформы 1861 г. вёска стала цэнтрам сялянскага таварыства Жыцінскай воласці Брэсцкага павета (мела 402 дзесяціны). Школа заснавана ў першай чвэрці XX ст., адноўлена ў 1944 г. як пачаткоўка (закрыта ў 1975 г.). У 1936 г. Пабудаваны касцёл у імя Саці Божай Чэнстахоўскай. Касьцёл разабраны ў 1958 г. Матэрыял пайшоў на адбудову сельскага клюба ў суседняй в. Дзяменічы.
Насельніцтва вёскі складала 51 жыхар у 1925 г., 179 у 1970 г., 54 у 1998 г.
Літ.:
А. Р. Бензярук
Памяць. Жабінкаўскі раён
Мінск, Ураджай, 1999
Апублікавана з ласкавай згоды аўтара Анатоля Бензярука