Гісторыя Глыбокага
У XVI ст. з'яўлялася ўрочышчам маёнтка Рэчыца валынскага войскага Івана Чапліча. У чэрвені 1577 г. падданыя суседняга памешчыка гвалтоўна парубілі гай «на Глыбокай». У XVII ст. была маёнткам Пацеяў. У 1632 г. перададзена ў арэнду М. Лазаровічу.2.06.1685 г. і ў 1759 г. складаліся інвентары Глыбокага. У XVIII-XIX ст. — уласнасць Непакойчыцкіх, потым Канстанціна Рота (820 дзесяцін). З'яўлялася цэнтрам сялянскага таварыства Мураёўскай воласці Пружанскага павета. Насельніцтва: 53 чалавекі (1811 г.), 49 (1816 г.), 192 (1862 г.), 190 (1866 г.), 194 (1877 г.), 365 (1970 г.), 155 (1998 г.).
12.10.1940-22.06.1941 гг. існаваў Глыбокаўскі сельскі савет, адноўлены ў ліпені 1944 г., скасаваны 16.07.1954 г., пасля ўтварэння Крыўлянскага сельсавета. У сучасным Глыбокім існуе ўчастковая бальніца. Да 1975 г. існавала пачатковая школа.
Літ.:
А. Р. Бензярук
Памяць. Жабінкаўскі раён
Мінск, Ураджай, 1999
Апублікавана з ласкавай згоды аўтара Анатоля Бензярука
Глыбокае. : Адметнасці | фота выбраных помнікаў
Глыбокае. Сядзібна-паркавы ансамбль Ротаў (XIX) Сядзібны дом перабудаваны пад вясковую лякарню Фота © Piotr Jaczynowski-Roth