> Брэсцкая вобласць > Камянецкі раён > вёска Зарачаны (Царкоўнікі)
Зарачаны (Царкоўнікі). Капліца могілкавая

Зарачаны (Царкоўнікі) - фота і помнікі

Магчымыя варыянты:
Зарачаны (Царкоўнікі) Заречаны (Церковники) Zarzeczany (Cerkowniki) Zaračany (Carkoŭniki) Zarechany Zariechany Cerkiewniki Zareczany Cerkovniki Tserkowniki

Каардынаты:
52° 21'59.32"N, 23° 35'40.89"E

Што паглядзець у Зарачанах

Вёска Зарачаны - колішнія Царкоўнікі

Вёска Зарачаны ў Камянецкім раёне да 1964 г. мела назву Царкоўнікі. Вёска знаходзіцца ў Войскім сельсавеце, за 17 км на захад ад Камянца 55 км ад Брэста. У 1793 г. ў Царкоўніках прыхаджанамі пабудавана драўляная ўніяцкая царква Ўспення Прасвятой Багародзіцы, пасля скасавання Ўніі ў 1839 г. ў праваслаўным ведамстве. У сярэдзіне 19 ст. сяло ў Брэсцкім павеце Гродзенскай губерні, у складзе маёнтка Камянец-Літоўскі, уласнасць Антона Насаржэўскага, у 1846 г. 29 двароў, 184 рэвізскія душы. У 1857 г. налічвалася 184 рэвізскія душы. У 2-й палове 19 ст. ў Ратайчыцкай воласці Брэсцкага павета, дзяржаўная ўласнасць. У 1885 г. — 30 двароў, 225 жыхароў, школа. У 1890 г. мелася каля 450 дзесяцін зямельных угоддзяў, 47 дзесяцін належалі царкве. Паводле перапісу 1897 г. ў сяле 45 двароў, 291 жыхар, царква, народнае вучылішча, хлебазапасны магазін, ветраны млын, кузня. На мяжы XIX/XX стст. на могілках пабудавана мураваная каплічка.

Зарачаны (Царкоўнікі) - Капліца могілкавая

Каплічка на могілках у ЗарачанахФота © К. Шастоўскі | Дата: 09/07/2005

У 1920 г. падчас падпалу травы згарэла Ўспенская царква. У 1921-39 гг. вёска Царкоўнікі ў Ратайчыцкай гміне Брэсцкага павета Палескага ваяводства Польшчы. У 1923 г. — 6 двароў, 46 жыхароў. У 1940 г. — 57 двароў, 358 жыхароў. З 12.10.1940 г. вёска ў Ратайчыцкім сельсавеце Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці БССР. У Другую сусветную вайну на франтах загінулі 4 жыхары вёскі. З 14.4.1964 г. вёска ў Войскім сельсавеце, перайменавана ў Зарачаны. У 1960 г. - 190, у 2005 г. - 47 жыхароў.

Крыніца:
Гарады і вёскі Беларусі, Энцыклапедыя, Том 4 
БРЭСЦКАЯ ВОБЛАСЦЬ, кніга ІI 
Мінск, «БЕЛАРУСКАЯ ЭНЦЫКЛАПЕДЫЯ», 2007