> Брэсцкая вобласць > Брэсцкі раён > вёска Астрамечава

Астрамечава на мапе

Астрамечава - фота і помнікі

Першая пісьмовая згадка: 1533

Магчымыя варыянты:
Астрамечава Остромечево Ostromeczewo Astramiečava Астрамечаў Astramieczava Ostromerecz Ostromechevo Ostromeczów Ostromeczow

Каардынаты:
52° 15'58.23"N, 23° 35'16.42"E

Што паглядзець у Астрамечаве

Страчаная спадчына

Астрамечава

Астрамечава - вёска ў Лышчыцкім сельсавеце Брэсцкага раёна, за 22 км на поўнач ад Брэста. Вядома з 1533 г. як маёнтак Астрамеч Я.І.Іллініча ў Берасцейскім павеце Трокскага, з 1566 г. Берасцейскага ваяводстваў ВКЛ. У 1570 г. маёнтак Астрамеч у Берасцейскім старостве належаў двум зямянам Харытам. З 1598 г. ў складзе Берасцейскай эканоміі. У 1738 г. маёмасць Міхала і Ганны Сузінаў. Пасля 3-га падзелу Рэчы Паспалітай (1795) у складзе у Слонімскай, з 1797 г. — у Літоўскай, з 1801 г. — у Гродзенскай губерні Расійскай імперыі. У 18 ст. вотчынны маёнтак належаў панам Нямцэвічам, складаўся з аднайменных фальварка і часткі вёскі. Другая частка вёскі адносілася да маёнтка Плянта, які належыў Сузінам. У канцы 18 ст. Сузіны пабудавалі драўляны сядзібны дом, які быў разабраны ў 1970-х гг.

Сядзіба Плянта. Сядзібны дом на фотаздымку да 1917 г.

Плянта. Сядзібны дом на фотаздымку да 1917 г.

Паводле інвентару 1846 г. ў Астрамечаве 20 двароў, 145 жыхароў. Сялянам належала 538 дзесяцін зямлі, асноўны іх заняткамі былі земляробства і жывёлагадоўля. Невялікі прыбытак атрымлівалі ад лоўлі рыбы ў ручаі Люта. Праз вёску праходзіла старадаўняя дарога на Берасце. У 1846 г. замест састарэлай драўлянай уніяцкай царквы была пабудавана з бутавага каменю і цэглы праваслаўная Міхайлаўская царква.

Царква св. Міхала Арханёла ў Астрамечаве

Царква святога Міхала Арханёла ў АстрамечавеФота © В.Данілюк

У 1860 г. сяло, маёмасць памешчыка Юзафа Ігнацыя Пузыны. У 1878 г. 51 двор, 195 жыхароў. З 1886 г. ў Лышчыцкай воласці, 29 двароў, 348 жыхароў, царкоўна-прыходская школа, карчма. Паводле перапісу 1897 г. 43 двары, 316 жыхароў, хлебазапасны магазін, праваслаўная царква, народнае вучылішча. У 1905 г. сяло і 2 фальварка, 894 жыхары, у Лышчыцкай воласці Брэсцкага павета. Фальварак Астрамечава належаў Аляксандру Пузыну, які ў канцы 19 ст. пабудаваў тут жылы мураваны дом і шэраг гаспадарчых пабудоў. Цяпер на тэрыторыі былога фальварку механічны двор, жылы дом захаваўся.

У 1905 г. ў Астрамечаве адкрыта адна з першых у Беларусі бясплатных народных бібліятэк на сродкі фонду расійскага кнігавыдаўца Ф.Ф.Паўленкава. Паводле Рыжскай мірнай дамовы 1921 г. ў складзе Польшчы, у Лышчыцкай гміне Брэсцкага павета Палескага ваяводства. На 30.9.1921 г. ў вёсцы 29 двароў, 141 жыхар, у фальварку - 4 двары, 13 жыхароў. З 1939 г. ў складзе БССР. У 1940 г. 155 двароў, 776 жыхароў. У Другую сусветную вайну спалена 12 двароў; 10 вяскоўцаў загінулі на фронце, 4 — у партызанах, 14 чалавек вывезена ў Германію, 13 вярнуліся. У 1997 г. ў вёсцы налічвалася 570 гаспадарак, 1904 жыхары, у 2005 г. - 686 гаспадарак, 2088 жыхароў. У вёсцы захаваўся помнік архітэктуры - Царква Святога Міхала Арханёла (1846 г.) і жылы дом фальварку Пузынаў (канец 19 ст.)

Крыніца:
1. Гарады і вёскі Беларусі, Энцыклапедыя, Том З 
БРЭСЦКАЯ ВОБЛАСЦЬ, кніга І 
Мінск, «БЕЛАРУСКАЯ ЭНЦЫКЛАПЕДЫЯ», 2006
2. Памяць. Гісторыка-дакументальная хроніка Брэсцкага раёна
БЕЛТА, 1998
3. Остромечево и «остромычивци»
Составитель И. А. Панасюк, http://astramechava.hmarka.net

Каментарыі

Я нарадзіўся ў сяле Астрамечава Брэсцкага р-на, з 23.08.1965 года жыву на Луніннеччыне.настаўнік-ветэран. З 2007 года ў заслужаным адпачынку. Займаюся краязнаўствам. Прачытаў кароткі матэрыял аб маёй малой Радзіме Астрамечаве, знайшоў недакладнасці ў датах першага пісменнага ўспаміну сяла, на дошцы царквы,у прозвішчах княскага роду Сузінаў-Ганна, дарэчы-ірландка, з О Бёрнаў. Аб Лунінеччыне ў мяне ...
Piotr Weremczuk mieszkal w Lodzi przy ul. Brukowej na Balutach...
Dzień Dobry
szukam informacji o rodzinie Weremczuków, którzy mieszkali we wsi Ostromeczewo prze wojną. Podobno mieli swój dom przy kościele. Dziękuję za wszelkie informacje
Pozdrawiam...
Dziekuje za informacje powyzsza dotyczaca ludwiki woynicz sianozeckiej. Bolsze spasiba. Pozdrawiam serdecznie i zycze wiele zdrowia to dla mnie duzo znaczy
Z ich linii nikt nie ma z nami kontaktu, niestety.
...
Witam w dworze tym zmarła w 1939 roku moja przodkini LUDWIKA WOYNICZ-SIANOŻĘCKA żona Włodzimierza Józefa Puzyny zmarłego w Żelechlinie dzisiaj gmina Rojewo. To kuzyn mojej babci Bronisławy z domu Białkowskiej ze Złotnik Kujawskich.Moi dziadkowie odwiedzali ich zwłaszcza kuzyna Włodzmierza, mój dziadek był Żołnierz...