Касцёл Святога Юзафа рамесніка | Рубяжэвічы

Больш фотаздымкаў (19) >>

У 1866 г. даўні рубяжэвіцкі драўляны касцёл 1799 г. быў перабудаваны пад царкву і вялікая каталіцкая парафія засталася без храма. Існуе мясцовае паданне, згодна з якім мешчанін Антоні Тур, адразу пасля перадачы пад царкву будынка касцёла, неаднаразова пісаў і тройчы ўручаў уласнаручна заявы цару ў Пецярбурзе з просьбай дазволіць адбудаваць касцёл. Антоні вылучыў вялікі камень на поле, прывёз яго на пяшчаны ўзгорак, і кідаючы камень, сказаў: "тут будзе пабудаваны каталіцкі касцёл". У параднага ўваходу касцёла і сёння ляжыць "камень Тура" з надпісам 1866 г. За гэты камень Тур быў абвінавачаны ўраднікам і высланы ў Сібір.

У 1905 г. вернікі Рубяжэвічаў, пры падтрымцы арандатараў, землеўласнікаў і кіруючых маёнткамі, паднялі перад расейскім урадам хадайніцтва аб дазваленні ім пабудаваць на свае сродкі касцёл. Касцёл пабудаваны на паўночнай ускраіне вёскі, на ўзгорку, ў 1907—11 гг. з каменю намаганнямі ксяндза Юзафа Скакоўскага з Койданава, 15 тыс. рублёў на будаўніцтва ахвяравала Алена Ленская. Штодня працавала да 100 чалавек.

1909 г. у Рубяжэвічах пасяліўся ксёндз Уладзіслаў Мілашэўскі, вікарый Койданаўскага касцёла. У 1913 г. прызначаны ксёндз Грыб, у 1914 г. ксёндз Тарасевіч, які праслужыў тут 33 года.

Вялікі алтар для касцёла прывезены з Вільні ў 1935 г., мае бронзавую статую Езуса Хрыста. Абраз Божай Маці Вастрабрамскай, па паданні, падораны Бянігнай Валасевіч, маці Янкі Луцэвіча (Янкі Купалы). Статуя св. Антонія - са старога касцёла. Амбон узведзены ў 1912 г. на сродкі Разаліі Чачотавай. Арган набыты ў 1928 г. у Вільні Вацлавам Бярнацкім. Мае 20 рэгістраў, 820 трубаў, двумануальныя і педальная клавіятуры.

Званы на вежы касцёла маюць надпісы на польскай мове: "Каралева кароны польскай маліся аб нас", "Найсвяцейшае Сэрца Езуса, пануй над Польшчай і клапаціся аб нашым прыходзе", "Хай гук мой пранікае ў сэрца грэшніка", "Збудавалі рубяжэвіцкія вернікі клопатам кс. Юльяна Тарасевіча ў Гасподнім Годзе 1925", "Святы Юзэфаў", "Звонавы ліцейны завод братоў Фяльчынскіх у Калушы і Пшемысле". Малы звон мае надпіс: "Прыйдзіце, паклоніцеся Госпаду, апяіце Богу нашаму", "Канстанты - Міхал - Цэліна 1939 г. Звонавы завод І. Крушэўскага ў Вецрове".

Каменная агароджа касцёла пабудавана ў 1924 году.

Касцёл асвяціў біскуп Зыгмунд Лазінскі ў 1921 г. Касцёльнае свята прымеркавана да раздачы індульгенцый 19 сакавіка св. Язэпам. Другараднае свята 13 чэрвеня св. Антонія з Падуі.

Рубяжэвіцкі касцёл - помнік архітэктуры неаготыкі. Да асноўнага прамавугольнага ў плане аб'ёму, накрытага высокім 2-схільным дахам, з усходняга боку прылягаюць больш нізкія выцягнутая паўкруглая апсіда і сіметрычныя сакрысціі пад вальмавымі дахамі. Па баках галоўнага фасада ўзвышаюцца 2 магутныя 45-метровыя 3-ярусныя чацверыковыя вежы-званіцы, умацаваныя па вуглах ступеньчатымі контрфорсамі і завершаныя востраканечнымі шатрамі. Тарэц нефа паміж вежамі завершаны 2-схільным зубчастым шчыпцом з круглым вітражным акном-ружай у цэнтры і бетонным лацінскім крыжам. Уваход вырашаны высокім гатычным парталам, фланкіраваным аналагічнымі аконнымі праёмамі. Высокія стральчатыя аконныя праёмы рытмічна чляняць бакавыя фасады. "Гатычныя" вокны раней мелі сімвалічныя вітражы: ключ, падсвечнік, прыступкі, ружоўнік, келіх, крыж з іх Біблейскім значэннем. Гатычная архітэктура храма ствараецца магутнай муроўкай з абчасанага бутавага каменю.

Унутраная прастора падзелена 8-граннымі слупамі на высокі цэнтральны і ніжэйшыя бакавыя нефы, перакрытыя стральчатымі скляпеннямі з нервюрамі. У неагатычным стылі выкананы драўляныя алтар у выглядзе стральчатай аркі з вімпергам, спавядальні, амбон (навешаны на левым слупе прэсбітэрыя). На хорах арган.

Літ.:
А.М. Кулагін
Каталіцкія храмы на Беларусі
Мінск, Беларуская Энцыклапедыя, 2000