Выбраныя здымкі
Касцёл Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Касцяневічах Фота © Dehty | Дата: ІХ.2016
Інтэр'ер Фота © К. Шастоўскі | Дата: ІХ.2016
Агульны выгляд Фота © Віталь Паўлоўскі | Дата: ІХ.2016
Каталіцкае жыццё прыйшло сюды ў 1652 г., калі Павел Ляскоўскі, уладальнік гэтых мясцінаў, запісаў Касцяневічы віленскаму калегіуму езуітаў і тут была заснаваная місія ордэна. Першы парафіяльны касцёл, збудаваны ў 1662 г., быў драўляны і асвечаны пад тытулам св. Ігнацыя Лаёлы. А ў 1763 г. на яго месцы тагачасны пробашч, езуіт а. Феліцыян Сулістроўскі, узвёў «пры дапамозе парафіянаў і падчашага Міхала Відмонта» каменны касцёл у гонар Беззаганнага Пачацця Найсвяцейшай Марыі Панны, дзейны і сёння.
Прызнаная помнікам архітэктуры ў стылі позняга барока, адносна невялікая па памерах, прамавугольная ў плане, з адной закрыстыяй, святыня ўяўляе сабой тып адназалавага бязвежавага і безапсіднага касцёла. Галоўны фасад завершаны франтонам барочнага абрысу з валютамі. У інтэр'еры пад дашчанай каробчатай столлю падлога выкладзена каляровай мазаікай. Крыпта са склепамі займае палову даўжыні касцёла ад алтара. На драўляныя хоры на 2 каменных апорах вядзе лесвіца ў тоўшчы сцяны. У барочным алтары, у атачэнні 6 стройных калонаў іянічнага ордэра, што падтрымліваюць шматслойны карніз, у XVIII ст. быў змешчаны цудоўны абраз Найсвяцейшай Марыі Панны, вакол якой у аблоках луналі 6 анёлаў (адзін з іх трымаў у руках срэбную лілею). Кампазіцыю вянчала выява Св. Духа. Абраз быў заключаны ў срэбную шату, карону Багародзіцы ўпрыгожвалі каштоўныя камяні. Прастору вакол абраза запаўнялі срэбныя медальёны ахвяраванняў. Галоўны алтар фланкавалі два бочныя 2-ярусныя алтары. Нажаль, арыгінальнае ўбранне алтара не захавалася.
Пасля 1773 г., калі ордэн езуітаў перапыніў існаванне, валоданне Касцяневічамі перайшло да жмудскага біскупа Аляксандра Гараіна, а касцёл перадалі беламу духавенству. Да канца XIX ст. у парафіі ў Касцяневічах налічвалася амаль 5000 чалавек. Перад другой сусветнай вайной гэтая лічба павялічылася да 6000. Да касцёла ў розныя часы прыпісваліся 4 капліцы ў паселішчах Гарадзішча, Кавенева, Кульбачына і Сэрвеч.
Прызнаная помнікам архітэктуры ў стылі позняга барока, адносна невялікая па памерах, прамавугольная ў плане, з адной закрыстыяй, святыня ўяўляе сабой тып адназалавага бязвежавага і безапсіднага касцёла. Галоўны фасад завершаны франтонам барочнага абрысу з валютамі. У інтэр'еры пад дашчанай каробчатай столлю падлога выкладзена каляровай мазаікай. Крыпта са склепамі займае палову даўжыні касцёла ад алтара. На драўляныя хоры на 2 каменных апорах вядзе лесвіца ў тоўшчы сцяны. У барочным алтары, у атачэнні 6 стройных калонаў іянічнага ордэра, што падтрымліваюць шматслойны карніз, у XVIII ст. быў змешчаны цудоўны абраз Найсвяцейшай Марыі Панны, вакол якой у аблоках луналі 6 анёлаў (адзін з іх трымаў у руках срэбную лілею). Кампазіцыю вянчала выява Св. Духа. Абраз быў заключаны ў срэбную шату, карону Багародзіцы ўпрыгожвалі каштоўныя камяні. Прастору вакол абраза запаўнялі срэбныя медальёны ахвяраванняў. Галоўны алтар фланкавалі два бочныя 2-ярусныя алтары. Нажаль, арыгінальнае ўбранне алтара не захавалася.
Пасля 1773 г., калі ордэн езуітаў перапыніў існаванне, валоданне Касцяневічамі перайшло да жмудскага біскупа Аляксандра Гараіна, а касцёл перадалі беламу духавенству. Да канца XIX ст. у парафіі ў Касцяневічах налічвалася амаль 5000 чалавек. Перад другой сусветнай вайной гэтая лічба павялічылася да 6000. Да касцёла ў розныя часы прыпісваліся 4 капліцы ў паселішчах Гарадзішча, Кавенева, Кульбачына і Сэрвеч.
Крыніца:
Аляксей Яроменка, Каталіцкія святыні
Мінск, Про Хрысто, 2003