Выбраныя здымкі
Фота © Uladzik | Дата: 29 траўня 2011
Слабодка зь лёту птушкі Фота © Surynovic | Дата: 29 траўня 2011
Агульны выгляд касьцёла да рэстаўрацыі (08.2003) Фота © К. Шастоўскі | Дата: 29 траўня 2011
Вельмі прыгожае архітэктурнае аблічча мае касцёл Сэрца Ісуса ў вёсцы Слабодка. Ён узведзены ў 1901-1903 гадах на месцы былой святыні, пабудаванай у 1806 г. з фундацыі Станіслава і Станіславы Мірскіх, які не задавальняў патрэбы каталіцкага насельніцтва мястэчка і ваколіцаў.
Храм знаходзіцца ў цэнтры вёскі, галоўны фасад яго звернуты да былой гандлёвай плошчы. Пабудаваны ён на ўзвышэнні з выраўненай пляцоўкай, якая з боку плошчы падтрымліваецца сцяной-агароджай з бутавага каменю. Да галоўнага ўвахода вядзе шырокая каменная лесвіца. Двухвежавы трохнефавы храм з апсідай, трансептам і сакрысціямі пабудаваны з цэглы і атынкаваны, мае квадратныя ў плане, высокія пяціярусныя вежы з вострымі шатровымі завяршэннямі. Паміж вежамі размешчана фасадная плоскасць цэнтральнага нефа, якая трохі выступае наперад і завершана двухгранным шчытом. Сцены прарэзаны паўцыркульнымі, лучковымі і круглымі аконнымі праёмамі з вітражамі (каляровае шкло захавалася часткова).
Галоўны фасад упрыгожваюць перспектыўны партал і вялізнае акно-ружа. Падобныя вокны ёсць на тарцах трансепта. У дэкоры будынка выкарыстаны матывы і элементы неараманскага стыля, таксама пераплеценыя з неагатычным – ступенчатыя контрфорсы, дэкаратыўныя аркбутаны, аркатурныя паясы, нішы, калонкі з капітэлямі раслінных форм.
Архітэктура касцёла прыгожа выглядае не толькі з боку галоўнага фасада. Выдатная панарама адкрываецца з пагоркаў на паўночна-ўсходняй ускраіне вёскі.
Вялікую каштоўнасць уяўляюць жалезныя акоўкі знадворных дзвярэй касцёла, завесы на якіх вырашаны ў выглядзе раслінных кампазіцый. Асабліва багатая акоўка цэнтральных дзвярэй. Сіметрычна ад цэнтральнай стужкі кожнай завесы разбягаюцца мудрагелістыя завіткі раслін з рэльефна адкаванымі лістамі і кветкамі. Плоскія паверхні дзвярэй выглядаюць дзіўнымі дыванамі. Гэта ўражанне ўзмацняецца тым, што акоўка расфарбавана яркімі колерамі, але першапачаткова яна была хутчэй за ўсё манахромнай. Кампазіцыя аковак бакавых дзвярэй не паўтараецца з кампазіцыяй цэнтральных. Па ацэнках спецыялістаў акоўка дзвярэй касцёла ў Слабодцы з’яўляецца выдатнейшым узорам дэкаратыўнага мастацтва і не саступае ўзроўню аналагічных работ у храмах Заходняй Эўропы. Па некаторых звестках, акоўку выканаў каваль з суседняй вёскі Вусце А. Петкун.
З 1949 па 1953 г. храм Сэрца Ісуса быў зачынены. У ім размясцілі зернасховішча. Але пад ціскам мясцовых вернікаў касцёл у хуткім часе ізноў перадалі парафіянам. Храм уражвае прыгажосцю роспісаў, якія ў 1970-я гады зрабіў майстра з Віцебску Генадзь Саламонаў. Асаблівую прывабнасць храму надае арган, які поўнасцю адрамантавалі толькі ў 1999 годзе (пашкоджаны ў Другую сусветную вайну).
Тутэйшы ксёндз Эдвард Ахрамовіч арганізаваў пры слабодскім касцёле прыхадскую школку. А вядомая каталіцкая арганізацыя “Катарыс” прывозіць у гэтыя мясціны дзяцей на адпачынак з Менску.
Храм знаходзіцца ў цэнтры вёскі, галоўны фасад яго звернуты да былой гандлёвай плошчы. Пабудаваны ён на ўзвышэнні з выраўненай пляцоўкай, якая з боку плошчы падтрымліваецца сцяной-агароджай з бутавага каменю. Да галоўнага ўвахода вядзе шырокая каменная лесвіца. Двухвежавы трохнефавы храм з апсідай, трансептам і сакрысціямі пабудаваны з цэглы і атынкаваны, мае квадратныя ў плане, высокія пяціярусныя вежы з вострымі шатровымі завяршэннямі. Паміж вежамі размешчана фасадная плоскасць цэнтральнага нефа, якая трохі выступае наперад і завершана двухгранным шчытом. Сцены прарэзаны паўцыркульнымі, лучковымі і круглымі аконнымі праёмамі з вітражамі (каляровае шкло захавалася часткова).
Галоўны фасад упрыгожваюць перспектыўны партал і вялізнае акно-ружа. Падобныя вокны ёсць на тарцах трансепта. У дэкоры будынка выкарыстаны матывы і элементы неараманскага стыля, таксама пераплеценыя з неагатычным – ступенчатыя контрфорсы, дэкаратыўныя аркбутаны, аркатурныя паясы, нішы, калонкі з капітэлямі раслінных форм.
Архітэктура касцёла прыгожа выглядае не толькі з боку галоўнага фасада. Выдатная панарама адкрываецца з пагоркаў на паўночна-ўсходняй ускраіне вёскі.
Вялікую каштоўнасць уяўляюць жалезныя акоўкі знадворных дзвярэй касцёла, завесы на якіх вырашаны ў выглядзе раслінных кампазіцый. Асабліва багатая акоўка цэнтральных дзвярэй. Сіметрычна ад цэнтральнай стужкі кожнай завесы разбягаюцца мудрагелістыя завіткі раслін з рэльефна адкаванымі лістамі і кветкамі. Плоскія паверхні дзвярэй выглядаюць дзіўнымі дыванамі. Гэта ўражанне ўзмацняецца тым, што акоўка расфарбавана яркімі колерамі, але першапачаткова яна была хутчэй за ўсё манахромнай. Кампазіцыя аковак бакавых дзвярэй не паўтараецца з кампазіцыяй цэнтральных. Па ацэнках спецыялістаў акоўка дзвярэй касцёла ў Слабодцы з’яўляецца выдатнейшым узорам дэкаратыўнага мастацтва і не саступае ўзроўню аналагічных работ у храмах Заходняй Эўропы. Па некаторых звестках, акоўку выканаў каваль з суседняй вёскі Вусце А. Петкун.
З 1949 па 1953 г. храм Сэрца Ісуса быў зачынены. У ім размясцілі зернасховішча. Але пад ціскам мясцовых вернікаў касцёл у хуткім часе ізноў перадалі парафіянам. Храм уражвае прыгажосцю роспісаў, якія ў 1970-я гады зрабіў майстра з Віцебску Генадзь Саламонаў. Асаблівую прывабнасць храму надае арган, які поўнасцю адрамантавалі толькі ў 1999 годзе (пашкоджаны ў Другую сусветную вайну).
Тутэйшы ксёндз Эдвард Ахрамовіч арганізаваў пры слабодскім касцёле прыхадскую школку. А вядомая каталіцкая арганізацыя “Катарыс” прывозіць у гэтыя мясціны дзяцей на адпачынак з Менску.
Алесь Мінін