Bardzo prosze o pomoc, jaki jest e mail do parafii Przemienienia Panskiego w Nowej Myszy? Bede wdzieczna za otrzymana pomoc. адказаць
Dzień dobry, poszukuję jakichkolwiek informacji o rodzinie Żukowskich z m. Siewruki. Proszę o pomoc. адказаць
Witam.Poszukuje swojej rodziny zamieszkałej w Baronowiczach o nazwisku Wysoccy.Moja babcia nazywała sie Maria Wysocka z tego co pamiętam miała siostry Irenę,Jadwigę i Annę Wysockiego bracia nazywali się Antoni i Bonifacy.Była również ich bratanica Leokadia Wysocka.Pamiętam Jeszcze ze ojciec mojej babci nazywał się Jerzy Wysocki a mama Helena Łabuń.Babcia urodziła się w Sapuciewiczach w 1917 roku.Część rodziny w tej chwili mieszka w Polsce w miastach takich jak Wrocław,Kraków czy Świnoujście ale niestety nikt nic nie wie.Szukam swoich korzeni i bardzo proszę o jakąś informację. адказаць
Witam
Chcąc uzupełnić wiadomości o rodzinie zwracam się z uprzejmą prośbą o pomoc w poszukiwaniach informacji o księdzu Józefe Madalińskim, który, jak napisano na stronie Kościoła Przemienienia Pańskiego był w latach 1926-1930 proboszczem w Diecezji Pińskiej. Będę wdzięczna za wszelkie informacje lub wskazówki gdzie takowych szukać
Sylvia Młodyszewska адказаць
Nowa Mysz (Новая Мыш) – parafia p.w. Przemienienie Pańskiego
(miejscowość nad rzeką Myszanką, w pow. Nowogródzkim) [rej. Baranowicze].
Wprowadzenie
W historii tej parafii pojawiają się podwójne nazwy: „Mysz” i „Nowa Mysz” podyktowane istnieniem dwu odległych od siebie przestrzennie miejsc fundacji parafialnego kościoła.
W diecezji wileńskiej – 1600-1660 r.
• 1600-1641 – w diecezji wileńskiej (I kościół)
W 1600 r. miała miejsce fundacja kościoła przez Aleksandra Chodkiewicza (wojewoda trocki). Kilka lat później w 1605 r. nastąpiła fundacja szkoły przez Jana Karola Chodkiewicza.
W 1624 r. miało miejsce ofiarowanie funduszu na plebanie, odtąd jest to samodzielna parafia. W 1633 r. (31.07) parafia zapisana w dekanacie słonimskim, wizytacje biskupią przeprowadził bp. Kasper Zaliwski.
• 1641-1657 – w diecezji wileńskiej (II kościół)
W 1641 r. nastąpiła fundacja drewnianego kościoła przez Lwa Sapiehę. Parafia jest bardzo dobrze uposażona, np. w 1653 r. podatek „podymne” z dóbr plebańskich wynosił 87 złp. (pobierany od 58 domów); w czasie wizytacji opisano kościół jako zwieńczony kopułą z 17 oknami (5 małych) 3 drzwi, 2 kaplicami
W 1655 r. zniszczenie kościoła w wojnie moskiewskiej, a po 1657 r. budowa nowej świątyni
W diecezji wileńskiej – 1660-1795 r.
• 1660-1672 – w diecezji wileńskiej (XX. Jezuici)
W latach 1667-1672 r. prace parafialna przy kościele prowadzą OO. Jezuici, później już (przez dwanaście lat) duchowieństwo diecezjalne. W 1668 r. odbywała się wizytacja dekanalna, która zauważa przechowywanie tu nader szczupłej ilości naczyń liturgicznych.
W 1669 r. to parafia w dekanacie Słonimskim.
• 1672-1674 – proboszcz ks. KRAMIKOWSKI
W 1672 r. bp. Mikołaj Pac zwalnia jezuitów i powierza opiekę nad parafią w Myszy duchowieństwu diecezjalnemu. W 1674 r. wizytator określał: „kościół drewniany”.
• Ok. 1677 – proboszcz ks. Marcin ZANIEWSKI
Parafia w dekanacie Słonimskim.
• 1680-1710 – w diecezji wileńskiej
W latach 1684-1693 r. prace duszpasterskie prowadzą OO. Jezuici
Ok. 1708 r. parafia, jak cały obszar Litwy, przeżywa zniszczenia zarówno ekonomiczne jak i ludno-ściowe, powstałe w wyniku epidemii cholery oraz panujących równocześnie zarazy i pomoru bydła.
• 1716 – proboszcz ks. Joachim MAŁACHOWSKI
Parafia Mysz
• 1720-1740 – w diecezji wileńskiej
Parafia w dekanacie Słonimskim, w 1725 r. miasteczko liczy ok. 1.000 domów.
• 1743-1744 – proboszcz ks. Mateusz KRUGIELEWICZ
W 1744 r. to parafia w dekanacie słonimskim, na jej terenie znajdowały się kaplice w miejscowościach: Mysza, Jastrzębl, Haykowcy, Nowosady, Połonka, Wozginty, Podstarzynie, Wołochna, Darewna, Le-biezany, Domaszewicze Myskie.
• 1750-1775 – w diecezji wileńskiej
Parafia w dekanacie słonimskim
• 1779-1791 – proboszcz ks. Andrzej A. JANOWICZ
W 1780 –r.(19.XI-19.XII) misje prowadzą dominikanie.
W 1781 r. to parafia w dekanacie słonimskim, liczy 698 kat.
W diecezji wileńskiej – 1795-1849 r.
• 1795-1815 – w diecezji wileńskiej
Od 1795 r. włączenie do prawosławnej Rosji; w 1812 r. zniszczenia w czasie wojen napoleońskich
• 1818-1826 – proboszcz ks. Szymon KISIELEWSKI
W latach 1824-1825 r. trwa budowa świątyni , jest to fundacji księcia Sapiehy.
• 1828-1829 – proboszcz ks. Feliks RUNAŻEWICZ
Parafia Nowa Mysz
• 1830-1832 – proboszcz ks. Józef ROGOWIECKI
Miasteczko liczy 524 mężczyzn, w tym 2 duchownych.
• 1840-1848 – w diecezji wileńskiej
Wspomagali franciszkanie z Wilna: 1841-1842 – o. Józef Stankiewicz OFMConv (w)
Po 1842 r. zabranie funduszowego majątku kościelnego
• x1848-1849x – proboszcz ks. Edward ROGALEWICZ
Wspomagał: 1848-1849 – ks. Cyprian Polakowski (w)
W 1848 r. na terenie parafii istnieją 2 kaplice: Nowosady i Łohoźna, natomiast nazwa parafii zapi-sywana jest jako: Nowamysz.
Od 1849 r. przyłączenie parafii do diecezji mińskiej, wraz z całym dekanatem nowogródzkim
W diecezji mińskiej i wileńskiej – 1849-1882 r.
• x1849-1863 – proboszcz ks. Edward ROGALEWICZ
Wspomagali: 1863 – ks. Antoni Brzeziński (w) , ok. 1863-1866 – ks. Ferdynand Grygorewicz (w)
• 1863-1883x – proboszcz ks. Michał JASIEWICZ
W 1863 r. ta parafia liczy 1.600 kat., natomiast miasto 1865 r. = 884 mieszkańców
Wspomniano jako gorliwego proboszcza w 1867 r. ks. Paweł Gawroński , możliwe że chodzi o jakiś czas pracy w zastępstwie ks. Jasiewicza.
Po 1863 r. czas represji popowstaniowych, danina podatkowa na cerkiew, zakaz prowadzenia pro-cesji, karanie za brak modlitwy za cara,
W 1869 r. nastąpiła likwidacja diecezji mińskiej i włączenie parafii do diecezji wileńskiej, w schematyźmie diecezji wileńskiej na 1872 r. jest to parafia w dekanacie nowogródzkim liczy 3.390 kat.
W archidiecezji mohylowskiej – 1883-1917 r.
• x1883-1898 – proboszcz ks. Michał JASIEWICZ
W 1885 r. parafia liczy 4.258 kat., kaplice: Nowa Mysz (cm.), Lehodźwa, Piotrowicze, Nowosady.
• 1898-1912 – proboszcz ks. Antoni GANICZ
W 1900 r. parafia Nowamysz liczy 4.297 kat., kaplice: Nowomyska, Chołozwieńska, Pietrowicka, Nowosadzka.
W 1905 r. nastąpiło przywiezienie ołtarzy i wyposażenia ruchomego z klasztoru benedyktynek w Nieświeżu (były to 3 barokowe ołtarze z XVII wieku, rokokowa ambona z 1757 r. i rokokowe organy z 1762 r.), wszystko zostało umieszczone w parafialnym kościele i funkcjonuje tam do dziś.
W 1907 r. to parafia w dekanacie nowogródzkim, liczy 5.405 kat., kaplice: Nowa Mysz (cm.), Łochozwiensk, Pietrowiczy, Nowosady.
• 1912-1913 – proboszcz ks. Stanisław IWANOWSKI
W 1912 r. parafia liczy 5.080 kat., 5 kaplic. W opisie parafii z czasów wizytacji biskupiej czytamy pochwałę: “Parafia to jednolita, zamieszkała tylko przez katolików, lud bardzo pobożny i do kościoła przywiązany”.
• 1913-1917 – proboszcz ks. Antoni TRUMPEL
W 1917 r. to parafia Nowamysz w dekanacie nowogródzkim, liczy 5.170 kat., kaplice: Nowamysz, Łochozwa, Piotrowicze, Nowosadki, Baranowicze, Paulinów.
W diecezji mińskiej – 1917-1925 r.
• 1917-1919 – proboszcz ks. Antoni TRUMPEL
Parafia Nowamysz, czas początków wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.
• 1919-1922 – proboszcz ks. Donat ŁAPOSZKO
Współpracował: 1921-1922 – ks. Albert Bakinowski (w),
W 1920 (V-IX) r. trwa okupacja bolszewicka i wprowadzanie bezbożnej rewolucji (m.in. konfiskata majątków, zakaz publicznego kultu, morderstwa dokonywane przez NKWD).
W 1921 r. miasteczko liczy 1.815 mieszkańców. W schematyzmie na 1922 r. to parafia w dekanacie baranowickim diecezji mińskiej, kaplice: Nowa Mysz (cm.), Piotrowicze, Paulinów.
• 1924-1925 – proboszcz ks. Antoni KALENKIEWICZ
Parafia Nowa Mysz, w 1925 r. to parafia w dekanacie baranowickim, liczy 3.000 kat. ,
W diecezji pińskiej – 1925-1944 r.
• 1925 – Vacat (p),
Wspomagali: 1925 – vacat (w) . W XI.1925 r. włączenie do nowo powstałej diecezji pińskiej
• 1926-1930 – proboszcz ks. Józef MADALIŃSKI
Wspomagali: 1926-1929 – ks. Wiktor Wierzbicki , 1928 – vacat (w)
W 1928 r. to parafia w dekanacie baranowickim, liczy 3.155 kat., kaplica Nowa Mysz (cm.), Piotrowicze. W 1930 r. parafia w dekanacie baranowickim diecezji pińskiej
• 1930-1932 – proboszcz ks. Kazimierz ŁOMACKI
Proboszcz obsługiwał parafie Nowa Mysz i Nowosady.
W 1932 r. parafia liczy 3.215 kat, kaplice: Nowa Mysz (cm.), Piotrowicze, Derewna.
• 1933-1942 – proboszcz ks. Alfons OLESZCZUK
Wikariusz: 1938-1939 – vacat.
W 1933 r. (5.II) odbyła się uroczysta konsekracja nowego dzwonu.
W 1934 r. parafia liczy 3.250 kat. , w 1935 r. parafia liczy 3.250 kat. , w 1936 r. parafia liczy 3.300 kat . W 1939 r. parafia liczy 3.000 kat., kaplica Derewna (drew.).
Od IX.1939 r. bolszewizacja życia po wkroczeniu sowietów (zakaż kultu publicznego min. Procesji, publicznych odwiedzin chorych); m.in.: w 1940 r. deportacje na Kazachstan rodzin urzędniczych.
Od VI.1941 r. początek represji niemieckich. W 1942 r. (28.IV) aresztowanie ks. Proboszcza przez władze niemieckie i (13.07) zamordowanie ks. A. Oleszczuka w Kołdyczewie przez „batalion litewski” współpracujący z Niemcami.
W diecezji pińskiej – 1942-1990 r.
• 1942 – proboszcz ks. Wiktor WIERZBICKI
Chodzi o czasowe zastępstwo po tragicznej śmierci ks. Oleszczuka
• 1942-1946 – opieka ks. Jan K. BORYSIUK
Proboszcz mieszka w Baranowiczach, obsługuje razem 7 kościołów, parafia Nowa Mysz wyliczana jest na ok. 1.500 kat.
Od VII.1944 r. ponowna sowietyzacja życia społecznego, w 1945 r. przymusowe ekspatriacje do PRL
• 1946-1950 – kościół katakumbowy
Świątynia był cały czas czynna (?)
• x1951-1953x – ks. Stanisław ROGOWSKI
Parafia Nowa Mysz w diecezji pińskiej
• 1956-1989 – w diecezji pińskiej
Świątynia czynna
W diecezji pińskiej – 1990-2016 r.
• x1990-2011 – proboszcz ks. Walenty NOWAK
W 1990 r. nastąpiło postawienie obok świątyni krzyża jako pamiątki po deportacjach z 1940 r. i po protestach władz przesunięcie 4 metrowego krzyża bliżej kościoła.
Ok. 1991 r. budowa nowej plebanii. W 1992 r. pożar niszczy malowidła wewnątrz kościoła. W 1993 r. przy parafii funkcjonuje III Zakon Franciszkański (posługa duchowna przez OO. Kapucyni ze Słonimia). W 1995 r. przy parafii staraniem proboszcza otwarto punkt Caritas (w nowej plebani).
W 1998 r. miasteczko liczy 810 mieszkańców (ok. 690 domów). W 2005 r. parafia w dekanacie ba-ranowickim, diecezja pińska. W 2009 r. to parafia w dekanacie Baranowicze Zachodnie
• 2011-2013 – proboszcz ks. Paweł WRÓBEL
W 2012 r. (13.07) Msza św. z udziałem bp. A. Dziemianko z okazji 70 rocznicy śmierci ks. Alfonsa Oleszczuka (dawnego proboszcza) zamordowanego w 1942 r.
OO. Jezuici w Nowej Myszy (1667-1693 r.)
Kolegium Jezuickie – 1666-18683 r.
• 1666-1667 – kolegium jezuickie
W 1666 r. rozpoczęły się starania o nową fundacje dla jezuitów. W 1667 r. dokonano zapis testamen-talny od Mikołaja Władysława Judyckiego na kolegium jezuickie w Myszy Nowej.
• 1667-1678 – wicerektorem o. Andrzej RYBSKI (SJ)
W 1667 r. nastąpiło otwarcie kolegium (gramatyka), szkoła rozwija się dość dobrze i już w 1675 r. miało miejsce otwarcie wydziału poetyki (szkoła 2 wydziałowa).
• 1679-1682 – wicerektorem o. Paweł BOHUN (SJ)
W klasztorze mieszka kilku zakonników, m.in. w 1677 r. misjonarzem jest tu o. Wincenty Biatowicz SJ
• 1682-1685 – wicerektorem o. Jakub CHROSTOWSKI (SJ)
Jezuici prowadzą szkołę w Myszy
Klasztor i kolegium jezuickie – 1683-1693 r.
• 1683-1685 – placówka bez kolegium
W 1683 r. po zajęciu przez kawalerów maltańskich miasteczka Mysz i przejęciu majątków funduszo-wych przez ten zakon, z braku środków na prowadzenie działalności oświatowej zawieszono działal-ność kolegium jezuickiego.
• 1685-1688 – wicerektorem o. Stanisław SIEMIRADZKI (SJ)
Jest to tylko rezydencja jezuicka, zakonnicy nie prowadzą tu działalności oświatowej.
• 1686-1692 – wicerektorem o. Józef HARBACZEWSKI (SJ)
Kolejny raz została otwarta szkoła jezuicka, podejmowane są starania o prawa kolegium
• 1692-1693 – kolegium jezuickie
W 1692-1693 r. trwa kolejna próba działania kolegium, i zamknięcie przez prowincjała o. I. Diertins SJ placówki.
адказаць
+ 375 163 43 00 13 tel.parafii, niestety e-mail nie znam адказаць
Bardzo bym prosiła o adres e-mail do parafii kościółka w Nowej Myszy Przemienienia Pańskiego. Chciałam prosić o pare informacji, dlatego podaje swój adres e- maill
Witam,
czy mogłabym prosić o telefon do parafii w Nowej Myszy?
Z góry dziękuję i pozdrawiam serdecznie,
Marta Czerwieniec адказаць
Мала хто ведае, што старажытны алтар разам са скульптурамі, і іншым начыннем для гэтага гожага касцела, якому налічваецца больш 150 гадоў, быў перавезены з Насвіжа з зачыненага ўладамі касцёла бенедыктынак, дзе зберагаўся доўгія вякі. Нажаль зніклі сляды быццам бы перавезеных ў Новамышскі храм 2 мармуровых прыгожых надмагілляў дачок М.К. Радзівіла (Сіроткі). Надмагілляў ў касцеле знайсці не ўдалося, а крыпты ці падзямелля тут няма, таму дзе падзеліся гэтыя выдатныя помнікі нашай старажытнасці невядома.