> obwód homelski > rejon homelski > miasto Homel > Cerkiew Św. Proroka Eliasza
Homel. Cerkiew Św. Proroka Eliasza
Homel. Cerkiew Św. Proroka Eliasza

Cerkiew Św. Proroka Eliasza | Homel

Rok budowy (przebudowy): 1793-94
Współrzędne geograficzne:
52° 24'54.48"N, 31° 0'30.33"E

Albumy zdjęć

Wybrane zdjęcia

Homel. Cerkiew Św. Proroka Eliasza

Cerkiew Św. Eliasza, wzniesiona w 1794 r jako molenna. Do 1737 r stała w tym miejscu cerkiew Św. Spasa, która uległa spaleniu Foto © Ãëîáóñ Áåëàðóñè (http://globus.tut.by) |

Homel. Cerkiew Św. Proroka Eliasza

Brama cerkiewna, fot. 1952 r Foto © Ê. Øàñòî¢ñê³ |

Homel. Cerkiew Św. Proroka Eliasza

Cerkiew Św. Eliasza na obrazie Miedźwiedziewa z 1957 r Foto © Ê. Øàñòî¢ñê³ |

Cerkiew pod wezwaniem Św. Eliasza (dawniej molenna staroobrzędowców)

Drewniana, zbudowana w końcu XVIII wieku na brzegu rzeki Soż. Obok cerkwi istniał męski i żeński klasztor staroobrzędowców. W 1850 roku cerkiew i klasztor zostały zamknięte.

Ponownie otwarta w 1852 roku, w rok później stała się cerkwią parafialną jedinowierców (starowierców nawróconych na prawosławie). Obecnie czynna jako cerkiew prawosławna.

Trójdzielna; składa się z wniesionych na planach prostokątów babińca i nawy oraz pięciobocznej części ołtarzowej z pojedynczą zakrystią. Nad babińcem wznosi się dwukondygnacyjna wieża-dzwonnica (ośmiobok na czworoboku), z odkrytą górną częścią, zwieńczoną kopułą. Nad nawą wznosi się dwukondygnacyjny ośmioboczny bęben z podobną kopułą. Wejście do świątyni wiedzie przez szeroką oszkloną galerię.

Grzegorz Rąkowski
„Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi”, Burchard Edition, Warszawa 1997
(A.O.)