Кальчычы - фота і помнікі

Гісторыя Кальчыцаў

Вёска Кальчыцы (Кальчычы) вядома з пачатку XVI ст. Вялікі князь Аляксандр надаў яе разам з людзьмі і зямлёй Ф. Калантаю, уладальніку маёнтка Паланая. У 1683 г. 22 дымы, якія належалі стольніку Наваградскаму. У 1799 г. 38 дымоў, з іх 29 адносіліся да маёнтка Шчорсы, 9 дымоў да фальварка Палужжа.

У XIX - пачатку XX ст. Старыя і Новыя Кальчычы ў Шчорсаўскай воласці Навагрудскага павета Мінскай губерні. У 1897 г. 83 двары, 526 жыхароў, цагельны завод. У 1913 г. адкрыта народнае вучылішча.

З сакавіка 1918 г. ў складзе абвешчанай БНР. У 1921-1939 гг. у Шчорсаўскай гміне Навагрудскага павета і ваяводства Польшчы. У 1921 г. 77 жылых будынкаў, 396 жыхароў. Па стану на 1927 г. працавала сыраварня. Існавала польская пачатковая школа. У канцы 20-х гадоў уведзена выкладанне беларускай мовы як прадмета, але ў 2-й палове 30-х гадоў было спынена.

У лютым 1933 г. адбываліся сялянскія хваляванні, жыхары адказваліся плаціць высокія падаткі. З 12.10.1940 г. вёска (564 жыхары) у Карэліцкім сельсавеце Валеўскага, з 25.11.1940 г. Карэліцкага раёна Баранавіцкай вобласці. У 2-ю сусветную вайну загінулі 25 жыхароў. У 1940 г. быў створаны калгас імя Молатава. З 16.7.1954 г. у Паланаеўскім, з 16.3.1987 г. у Красненскім сельсавеце. На 1.1.2000 г. 78 двароў, 122 жыхары.

Захаваўся помнік архітэктуры 2-й паловы XIX ст. мураваны сядзібны дом.

Крыніца:
Памяць. Карэліцкі раён
Мінск, "Ураджай", 2000