Гісторыя Месткавічаў
Месткавічы ўпершыню згадваюцца ў XV ст., але безумоўна да згаданага часу вёска ўжо існавала. Менавіта ў XV ст. у Месткавічах знаходзіліся зямельныя валоданні Сырапятаў, якія з цягам часу перайшлі ва ўладанні Шырмічам. У 1-й палове XVI ст. у вёсцы гаспадарыў войскі пінскі Марцін Янавіч Шырма. З часам Месткавічы засялілі прадстаўнікі мясцовай шляхты - сем'і Даманавічаў (пазней пачалі называцца ў дакументах Дзікавіцкімі), Сачкоўскіх, Красоўскіх, Астроўскіх. Але менавіта мясцовымі жыхарамі таго часу лічацца сем'і Самашукоў і Даманоўскіх. Адкуль яны прыйшлі і калі упершыню былі згаданы ў дакументах невядома.У 1795 г. пры царкве Прасвятой Багародзіцы з грэка-каталіцызму ў праваслаўе перайшлі 486 мужчын і 474 жанчыны. Свяшчэннікам быў Гаўрыіл Шамяціла. У 1827 г. царква згарэла. Тады паўстала пытанне аб пабудове новага храма. Прадстаўнікі шляхецкага роду Красоўскія хацелі і выказваліся аб пабудове царквы ў іх вёсцы, што і зараз знаходзіцца за 1,5 км. ад Месткавіч. Але знатныя і багатыя жыхары в. Месткавічы адмовілі Красоўскім. У 1875 г. на сродкі Пацея Даманоўскага, Адама Зашчынскага, Васіля Качаноўскага была пабудавана новая царква - Свята-Троіцкая (на месцы царквы 1827 г.).
На прыканцы XIX ст. была пабудавана царкоўна-прыхоцкая школа. Фальварак належыў Сачкоўскім. У перыяд паміж 1-й сусветнай і Вялікай Айчыннай войнамі Ян Сачкоўскі меў больш за 100 гектараў зямлі. Працавала кузня Яна Барана, малочны каператыў, які налічваў 65 членаў (малочны завод разам са школай быў спалены ў гады ВАВ). Палескі кааператыўны банк Каса Стэфчыка налічваў у Месткавічах 136 членаў.
Вадзім Лось