Прывалкі - фота і помнікі

Гісторыя Прывалкі

Вялікая даліна, якая знаходзіцца каля Прывалкі, нарадзіла легенду аб прыгожым «Райгорадзе», які існаваў у глыбокай старажытнасці на яе месцы. Але жыхары горада не былі дабрачыннымі, і таму «Райгорад» праваліўся пад зямлю, а праз шмат стагоддзяў па краю «правала» ўзнік горад Правалка-Прывалка. Зразумела, гэта толькі спроба мясцовых жыхароў растлумачыць з'яўленне даліны і назву самога горада, якая вядома з XVI ст.

У 1569 г. Прывалка фігурыруе ў спісах скарбовых маёнткаў, якія належалі каралеўскай адміністрацыі. Гістарычныя крыніцы згадваюць «Дэкрэт ассесарскага суду 1639 г. у справе паміж Гічкоўскім і мяшчанамі аб прысуддзе на карысць места Прывалак 12 валокаў зямлй». Акрамя гэтага, вядомы таксама прывілей 1650 г. на правядзенне ў месте торгаў і ярмарак. У часы Вялікага княства Літоўскага Прывалка — у складзе Гродзенскага павета Трокскага ваяводства, цэнтр староства. З 1766 г. з'яўлялася арэндным трыманнем князя Агінскага.

Прывілей 1792 г. падкрэслівае, што ўсе абывацелі места, незалежна ад іхняга паходжання — людзі, якія гандлям, рамяслом або шынкаваннем бавяцца, або з якога промыслу жывуць, належаць выключна да юрыздыкцыі прывальскага магістрату. У 1793—1795 гг. знаходзілася ў Гродзенскім ваяводстве. Пасля трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795) Прывалка далучана да Расійскай імперыі, уваходзіла ў Гродзенскі павет Слонімскай (1795—1797), Літоўскай (1797—1802) і Гродзенскай губерняў.

У 1886 г. у Прывалцы налічвалася 33 двары з насельніцтвам 387 жыхароў. Ніякіх прамысловых прадпрыемстваў не было. З 1921 па 1939 г. Прывалка — у складзе Польшчы. Сёння Прывалка — веска ў Гожскім сельсавеце Гродзенскага раёна.

Паводле:
Анатоль Цітоў
Геральдыка беларускіх местаў
Мінск, Полымя, 1998