Сухадол
Вёска Сухадол знаходзіцца ў Расненскім сельсавеце Камянецкага раёна, за 40 км на захад ад Камянца. Па пісьмовых крыніцах вядомы сяло і маёнтак Сухадол з сярэдзіны 16 ст. Паводле апісання Берасцейскага староства ў 1566 г. сяло ў Палавецкім войтаўстве, 22 валокі зямлі, належала баярам путным, якія плацілі павіннасці з кожнай валокі 106 грошай у год. Вызваляліся ад павіннасцей баяры, якія ўдзельнічалі ў вайне. У 1567 г. маёнтак ва ўласнасці Станіслава Сухадольскага. У 17 ст. вёска ў Берасцейскім павеце Берасцейскага ваяводства ВКЛ. Паселішча насялялі баяры путныя, якія служылі ў ахове Берасцейскага замка, вазілі пошту. У час вайны з кожных 2 валок зямлі (каля 43 га) выстаўлялі 1 ўзброенага воіна. У 1857 г. ў вёсцы 251 рэвізская душа, у маёнтку Полаўцы графа Старжынскага. З 1860-х г. сяло ў Палавецкай воласці Брэсцкага павета Гродзенскай губерні Расійскай імперыі. У 1885 г. - 35 двароў, 294 жыхары, праваслаўная царква. Паводле перапісу 1897 г. ў вёсцы 43 двары, 377 жыхароў, царква, хлебазапасны магазін, 6 ветраных млыноў, кузня. У 1905 г. - 430 жыхароў.
Царква Святой Барбары ў СухадолуФота © А Дыбоўскі, http://globus.tut.by | Дата: 04/2007
У 1921-39 гг. вёска Сухадол у складзе Палавецкай гміны Брэсцкага павета Палескага ваяводства Польшчы. У 1923 г. - 34 двары, 156 жыхароў (155 праваслаўных, 1 каталік). У 1940 г. ў вёсцы 80 двароў, 450 жыхароў, кааператыўная крама, пачатковая школа. З 12.10.1940 г. ў Гольскім сельсавеце Высокаўскага раёна Брэсцкай вобласці БССР. У Другую сусветную вайну ў 1941-44 гг. загінулі і прапалі без вестак 14 вяскоўцаў. З 16.8.1945 г. ў Ваўковіцкім сельсавеце. У 1948 г. ў 7-гадовай школе 151 вучань. У сакавіку 1948 г. ў вёсцы арганізаваны калгас імя Леніна. З 16.7. 1954 г. ў Расненскім сельсавеце. З 17.4.1962 г. ў Камянецкім раёне. Паводле перапісаў у вёсцы ў 1960 г. - 329, у 1970 г. — 233, у 2005 г. - 87 жыхароў. У Сухадоле захаваўся помнік мураванага дойлідства - царква Святой Барбары (1869 г.)
Літ.:
Гарады і вёскі Беларусі, Энцыклапедыя, Том 4
БРЭСЦКАЯ ВОБЛАСЦЬ, кніга ІI
Мінск, «БЕЛАРУСКАЯ ЭНЦЫКЛАПЕДЫЯ», 2007