Выбраныя здымкі
Фота © Иван Цыркунович |
Агульны выгляд (02.2004) Фота © К. Шастоўскі |
Касцёл у Васілішках (02.2004) Фота © К. Шастоўскі |
Змураваны ў 1769 г. на цэнтральнай вуліцы пры кляштары базыльян (не захаваўся). У 1832 г. пераабсталяваны пад царкву. 3 1919 г. касцёл дзейнічаў, пазней зачынены. У 1980-я гг. зноў вернуты вернікам. Касцёл абкружае бутавая агароджа з 3-арачнай брамай пластычнай архітэктурнай формы.
Помнік архітэктуры позняга барока. 3-нефавы аб'ём, завершаны паўкруглай апсідай з бакавой сакрысціяй. Маляўнічы сілуэт звернутага на захад галоўнага фасада манументальнага храма фарміруюць дзве 3-ярусныя вежы (верхнія ярусы з фігурнымі ківорыямі знішчаны ў 1832). Скульптурную пластычнасць стварае насычаная архітэктурная крапоўка фасаднай плоскасці; слаістыя лапаткі, плаўна выгнутыя цягі і карнізы. прамавугольныя панэлі і лучковыя нішы; пукатыя паверхні чаргуюцца з увагнутымі. паярусна вылучаны складанапрафіляванымі карнізнымі паясамі, вуглы скругленыя і раскрапаваныя вытанчанымі пілястрамі з валютамі. Архітэктура бакавых фасадаў стрыманая: рытміку ствараюць лучковыя аконныя праёмы і лапаткі ў прасценках, аб'яднаныя карнізам вытанчанага профілю.
Страта скляпеністага перакрыцця нефаў і замена іх простай драўлянай столлю парушыла архітэктанічную цэласнасць барочнага інтэр'ера храма. Але ён захаваў магутны рытм 6 міжнефавых слупоў з прыстаўленымі да іх стукавымі куліснымі алтарамі. Малітоўная зала магутным арачным прасветам расчыняецца ў апсіду-конху, у глыбіні якой галоўны 2-ярусны алтар, вырашаны ў барочным стылі ў выглядзе карынфскай каланады, якая нясе крапаваны карніз і фігурны шчыт з круглай люкарнай па цэнтры, валютамі, ракайлямі, дэкаратыўнымі вазамі, пуці, мудрагелістымі спляценнямі 5-падобных завіткоў. Па цэнтры галоўнага алтара — абраз «Хрышчэнне», у завяршэнні — стукавы картуш, аформлены валютамі і фігуркамі 2 анёлаў. Ансамбль 7 алтароў (галоўны, 2 бакавыя і 4 кулісныя), выкананых у тэхніцы стука пад ружовы і блакітны мармур з пазалотай ляпнога дэкору, надае інтэр'еру каларыстычную насычанасць. Пластычна-хвалісты абрыс маюць хоры, узнятыя над нартэксам.
Помнік архітэктуры позняга барока. 3-нефавы аб'ём, завершаны паўкруглай апсідай з бакавой сакрысціяй. Маляўнічы сілуэт звернутага на захад галоўнага фасада манументальнага храма фарміруюць дзве 3-ярусныя вежы (верхнія ярусы з фігурнымі ківорыямі знішчаны ў 1832). Скульптурную пластычнасць стварае насычаная архітэктурная крапоўка фасаднай плоскасці; слаістыя лапаткі, плаўна выгнутыя цягі і карнізы. прамавугольныя панэлі і лучковыя нішы; пукатыя паверхні чаргуюцца з увагнутымі. паярусна вылучаны складанапрафіляванымі карнізнымі паясамі, вуглы скругленыя і раскрапаваныя вытанчанымі пілястрамі з валютамі. Архітэктура бакавых фасадаў стрыманая: рытміку ствараюць лучковыя аконныя праёмы і лапаткі ў прасценках, аб'яднаныя карнізам вытанчанага профілю.
Страта скляпеністага перакрыцця нефаў і замена іх простай драўлянай столлю парушыла архітэктанічную цэласнасць барочнага інтэр'ера храма. Але ён захаваў магутны рытм 6 міжнефавых слупоў з прыстаўленымі да іх стукавымі куліснымі алтарамі. Малітоўная зала магутным арачным прасветам расчыняецца ў апсіду-конху, у глыбіні якой галоўны 2-ярусны алтар, вырашаны ў барочным стылі ў выглядзе карынфскай каланады, якая нясе крапаваны карніз і фігурны шчыт з круглай люкарнай па цэнтры, валютамі, ракайлямі, дэкаратыўнымі вазамі, пуці, мудрагелістымі спляценнямі 5-падобных завіткоў. Па цэнтры галоўнага алтара — абраз «Хрышчэнне», у завяршэнні — стукавы картуш, аформлены валютамі і фігуркамі 2 анёлаў. Ансамбль 7 алтароў (галоўны, 2 бакавыя і 4 кулісныя), выкананых у тэхніцы стука пад ружовы і блакітны мармур з пазалотай ляпнога дэкору, надае інтэр'еру каларыстычную насычанасць. Пластычна-хвалісты абрыс маюць хоры, узнятыя над нартэксам.
Крыніца:
А.М. Кулагін
Каталіцкія храмы на Беларусі
Мінск, Беларуская Энцыклапедыя, 2000