Касцёл Перамянення Пана | Новая Мыш

Больш фотаздымкаў (22) >>

Касцёл у Новай Мышы

У цэнтры вёскі. Пабудаваны ў 1825 (1824?) г. з цэглы на месцы згарэўшага драўлянага касцёла 1641 г., пастаўленага падканцлерам Вялікага княства Літоўскага Казімерам Львом Сапегам. Касцёл абгароджаны парканам з 3-арачнай мураванай брамай, выкананай у неарускім стылі. У вуглу агароджы перад касцёлам пастаўлена драўляная 2-ярусная шатровая званіца. Дзейнічае.

Помнік архітэктуры позняга класіцызму. Прамавугольны ў плане аб'ём накрыты 2-схільным дахам з вальмамі над 3-граннай апсідай. Галоўны фасад — характэрны для позняга класіцызму порцік з 4 парамі калон і высокім 3-вугольным франтонам. Стральчатыя аконныя праёмы ў простых ліштвах, як і контрфорсы, якія ўмацоўваюць прасценкі бакавых фасадаў, — вынік уплыву рэтраспектыўнай готыкі. Франтон завершаны шатровай ліхтаром-званічкай, яго тымпан расчлянёны лучковым аконным праёмам і круглымі люкарнамі.

Унутры шырокі неф, у якім вылучаны самастойныя аб'ёмы сакрысцій, перакрыты сегментным драўляным скляпеннем, бакавыя сцены крапаваны пілонамі. У 1905—09 гг. устаноўлены 3 драўляныя разныя алтары і амбон, перанесеныя з касцёла бенедыкцінак у Нясвіжы. Галоўны алтар — 2-ярусны, на высокім цокалі. Чатыры калоны 1-га яруса (па 2 абапал алтарнай карціны «Праабражэнне») нясуць раскрапаваны прафіляваны антаблемент з накладной разьбой. У нішах паміж калонамі — драўляная скульптура. У 2-м ярусе (вакол алтарнай карціны «Святая сям'я») — скульптурная група анёлаў.

Бакавыя алтары (1745 г.) па кампазіцыі аналагічныя цэнтральнаму, але меншыя памерамі. Матывы разьбы: вінаградная лаза з гронкамі, разеткі, ракавіны, пальметкі, акант, стылізаванае лісце, галоўкі анёлаў і фантастычныя рыбіны. Сярод скульптур 18 ст. — «Св. Станіслаў» і «Маці Божая з дзіцем», устаноўленыя на кранштэйнах абапал цэнтральнага алтара. Амбон выкананы ў стылі ракако (абноўлены ў 1893, 1959, 1979), дэкарыраваны скульптурамі 4 евангелістаў у экспрэсіўных ракурсах, херувімамі, маскаронамі, паляўнічымі атрыбутамі, а таксама картушамі і медальёнамі. Завяршае амбон скульптурная група лунаючых анёлаў. На хорах устаноўлены арган, дэкарыраваны разьбой у стылі ракако (выкананы ў 1762, адноўлены ў 1891 майстрам з Вільні Ф.Астрамецкім).

Крыніца:
А.М. Кулагін
Каталіцкія храмы на Беларусі
Мінск, Беларуская Энцыклапедыя, 2000