Касцёл Святога Яна Хрысцiцеля | Сноў

Больш фотаздымкаў (17) >>

Парафii НАВАГАРОДСКАГА ДЭКАНАТА Паўночна-заходняга абшару ВІЛЕНСКАЙ ДЫЯЦЭЗІІ рыма-каталiцкай царквы
	1500	1550	1669	1744	1781
					парафіі	парафіяне
Навагародскi дэканат
Сноўcкая парафія	-	-	+	+	+	1000

знак „+” паказвае на тое, што парафiя iснавала ў гэтым годзе, знак „–” паказвае на тое, што парафiя не iснавала.
Туронак Юры. Фармаваньне сеткі рыма-каталіцкіх парафіяў у Беларусі (1387–1781 г.) // Беларускі гістарычны агляд. 1995, снежань. Том 2. Сшытак 2. С. 173–194. (С.188; 194).
Kosman Marceli. Reformację i kontrreformację w Wielkim Księstwie Litewskim. Wrocław, 1973.
Kurzewski J. Biskupstwo wileńskie. Wilno, 1912. s.
Ochmański Jerzy. Biskupstwo wileńskie w średniowieczu. Ustrój i uposażenie. Poznań, 1972.
Loret M. Koscioł katolicki a Katarzyna II (1772–1784). Kraków-Warszawa, 1910.
Litak S. Struktura terytorialna koscioła lacińskiego w Polske w 1772 r. Lublin, 1980.
Российский государственный исторический архив в Санкт-Петербурге (РГИА СПб.). Ф. 822. Римско-католическая духовная коллегия Министерства внутренних дел Российской империи. Оп. 12. Визитации католических костёлов.

Мураваны парафiяльны рымска-каталiцкi касьцёл пабудаваны ў 1760 г. з цэглы ў стылі барока на сродкі Яна Хрысціяна Рдултоўскага. Звонку атынкаваны. Напрыканцы XIX ст. метрычныя кнiгi захоўваліся ад 1841 г. З 1866 г. пераўтвораны і асвячоны ў праваслаўную прыходскую Спаса-Праабражэнскую царкву, якая была капітальна адрамантавана ў 1884 г. (Па дадзеных у кнізе „Памяць" касцёл быў ператвораны ў Спаса-Прэабражэнскую царкву ў 1895 г.). Касцёл быў адноўлены ў Снове ў 1921 г. Пасля Другой сусветнай вайны знаходзіўся ў паўзруйнаваным стане.

Храм перададзены вернікам у 1991 г. Рэстаўраваны. Касцёл стаіць у цэнтры мястэчка Сноў на вуліцы Нясвіжскай, з некаторым адступам ад забудовы вуліцы і сваім галоўным фасадам арыентаваны да яе.

Храм у плане ўяўляе сабой выцягнуты прамавугольнік, які завяршаецца паўцыркульнай апсідай ва ўсходнім тарцы. На процілеглым заходнім (галоўным) фасадзе па баках выступаюць прамавугольныя часткі - асновы вежаў. Храм накрыты двухсхільным дахам, апсіда - паўсферычным. Галоўны фасад храма мае двухвежавае завяршэнне, вырашаны ў традыцыйных для барока прыёмах: фасадная плоскасць па вертыкалі раздзелена на 3 часткі: цэнтральную і 2 бакавыя. Цэнтральная ў 3 разы шырэй за бакавыя, адпавядае асноўнаму аб'ёму (у межах сцен храма), вузкія бакавыя часткі адпавядаюць аб'ёмам вежаў, што выступаюць за сцены храма.

Цэнтральная частка фасада вылучана 2 пілястрамі дарычнага ордэра, у цэнтры паміж імі галоўны ўваход у касцёл. Паабал уваходу (за пілястрамі) 2 нішы, у якіх устаноўлены скульптурныя выявы апосталаў Іаана і Паўла. Над уваходам і над нішамі (на 2 паверсе галоўнага фасада) - 3 аконныя праёмы з лучковым завяршэннем. Паміж праёмамі пілястры дарычнага ордэра. Вузкія бакавыя часткі фасада фланкіраваны дарычнымі пілястрамі, на 2-м паверсе маюць аконныя праёмы.

Па галоўным фасадзе над пілястрамі праходзіць шырокі антаблемент, які падзяляе сцяну фасада на 2 часткі: ніжняя (вясокая з пілястрамі) і верхняя - завяршэнне храма.

Бакавыя вертыкальныя часткі фасада завершаны двух'яруснымі вежамі, а цэнтральная - шырокай атыкавай сценкай. У цэнтры атыка двух'ярусны франтон з паўцыркульнымі барокавымі сценкамі. Верхнія часткі вежаў маюць даволі высокія глухія шатровыя дахі.

Бакавыя фасады касцёла таксама маюць трохчасткавае чляненне, вырашаны асіметрычна. Дамінантай з'яўляецца бакавая частка вежы з шатровым верхам, больш нізкія сцены асноўнага аб'ёму храма. Завяршае кампазіцыю цыліндрычная апсіда з бакавой сакрысціяй. Закругленая сцяна апсіды прарэзана 2 невялікімі вокнамі.

У інтэр'еры высокая зала касцёла мае скляпеністае перакрыцце на падпружных арках. Над апсідай - конхавае скляпенне. Бакавыя сцены інтэр'ера дэкарыраваны дарычнымі пілястрамі, што праходзяць паміж аконных праёмаў. Пры ўваходзе - галерэя хораў, якая мае драўляную агароджу. Мураваны алтар таксама вырашаны ў стылі барока. Зроблены ў выглядзе дэкаратыўнай сценкі. Мае адзіную вось сіметрыі і 3 вертыкальныя часткі, ніжняя вырашана масіўнай плітой, асноўная сярэдняя дыкарыравана карынфскімі пілястрамі, верхняя меншая па памерах, завершана барочнымі валютамі крывалінейнага абрысу. На процілеглых сценах апсіды захаваліся 2 надмагільныя дошкі канца XVIII ст. (пахаванні знаходзяцца ў крыпце ў цэнтры храма пад падлогай). Насценная размалёўка не захавалася

Літ.:
Памяць: Гiсторыка-дакументальная хронiка Нясвіжскага раёна / Рэд. кал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. - Мн.: БелЭн, 2001. - С.547-548).
Каталіцкія храмы на Беларусі. - Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2000. - С. 146-147.