Выбраныя здымкі
На вул. Мінскай. Пабудавана ў 1730—93 гг. з цэглы як храм уніяцкага манастыра (заснаваны ў 1702, скасаваны ў 1839) на сродкі прыхаджан, а таксама князя Сангушкі і членаў Ракаўскага брацтва св. Ганны. У 1866 г. храм пераасвячоны ў праваслаўную Спаса-Праабражэнскую царкву. Мела 6 прыпісных храмаў: Свята-Крыжаўзвіжанскі ў Ракаве, у в. Выгонічы і 4 могілкавыя ў навакольных вёсках. У 1877 г. і 1884 г. рамантавалася. 2-прастольная з прыдзелам у імя св. Міколы, прастольныя святы 19 жніўня і 19 снежня.
Помнік архітэктуры барока з прыўнесенымі ў 19 ст. рысамі рэтраспектыўнарускага стылю. 1-нефавы прамавутольны ў плане будынак з выцягнутай паўкруглай апсідай, да якой з паўночнага боку далучана рызніца, з паўднёвага — Мікалаеўская капліца з 3-граннай апсідай. Галоўны фасад эавершаны 3-вугольным франтонам і быў фланкіраваны вежамі (захаваліся першыя ярусы). Сцены рытмічна расчлянёны высока ўзнятымі лучковымі аконнымі праёмамі і шырокімі лапаткамі ў прасценках, апяразаны па перыметры прафіляваным карнізам. Па цэнтры 2-схільнага даху ў 1866 г. надбудаваны магутны драўляны 8-гранны барабан, накрыты сферычным гранёным купалам з галоўкай, над апсідай — макаўка на 8-граннай шыі. Макаўка надбудавана і над франтонам невялікага правага прыдзела.
Унутраная прастора перакрыта цыліндрычным скляпеннем з распалубкамі і падпружнымі аркамі, якое ў апсідзе завершана конхай. Апсіда вылучана аднесеным у яе глыбіню 1-ярусным пазалочаным іканастасам 2-й палавіны 19 ст. Над цэнтральным уваходам у малітоўную залу выступае галерэя хораў, якая апіраецца на 3-пралётную аркаду. Пад царквой крыпта, у якой хавалі мясцовых памешчыкаў (у 1866 засыпана).
У 1886 г. перад царквой пабудавана мураваная 2-ярусная пірамідальная брама-званіца рэтраспектыўна-рускага стылю. Ніжні ярус уяўляе сабой арку, верхні — 4-гранны аб'ём са скразнымі арачнымі прасветамі. Пакрыццё мае характэрныя для старажытнарускага дойлідства хвалепадобныя схілы.
Помнік архітэктуры барока з прыўнесенымі ў 19 ст. рысамі рэтраспектыўнарускага стылю. 1-нефавы прамавутольны ў плане будынак з выцягнутай паўкруглай апсідай, да якой з паўночнага боку далучана рызніца, з паўднёвага — Мікалаеўская капліца з 3-граннай апсідай. Галоўны фасад эавершаны 3-вугольным франтонам і быў фланкіраваны вежамі (захаваліся першыя ярусы). Сцены рытмічна расчлянёны высока ўзнятымі лучковымі аконнымі праёмамі і шырокімі лапаткамі ў прасценках, апяразаны па перыметры прафіляваным карнізам. Па цэнтры 2-схільнага даху ў 1866 г. надбудаваны магутны драўляны 8-гранны барабан, накрыты сферычным гранёным купалам з галоўкай, над апсідай — макаўка на 8-граннай шыі. Макаўка надбудавана і над франтонам невялікага правага прыдзела.
Унутраная прастора перакрыта цыліндрычным скляпеннем з распалубкамі і падпружнымі аркамі, якое ў апсідзе завершана конхай. Апсіда вылучана аднесеным у яе глыбіню 1-ярусным пазалочаным іканастасам 2-й палавіны 19 ст. Над цэнтральным уваходам у малітоўную залу выступае галерэя хораў, якая апіраецца на 3-пралётную аркаду. Пад царквой крыпта, у якой хавалі мясцовых памешчыкаў (у 1866 засыпана).
У 1886 г. перад царквой пабудавана мураваная 2-ярусная пірамідальная брама-званіца рэтраспектыўна-рускага стылю. Ніжні ярус уяўляе сабой арку, верхні — 4-гранны аб'ём са скразнымі арачнымі прасветамі. Пакрыццё мае характэрныя для старажытнарускага дойлідства хвалепадобныя схілы.
Крыніца:
А.М. Кулагін
Праваслаўныя храмы на Беларусі
Мінск, "Беларуская Энцыклапедыя", 2001