Касцёл Святога Міхала Арханёла | Акалова

Міхайлаўскі касцёл у Акалове

Уладальнікі гэтых мясцінаў у ХVІІІ ст. Міхал Валовіч, пісар скарбу ВКЛ, і ягоная жонка Петранэла з роду Свянціцкіх, заснавалі ў Акалове ў 1798 г. велічны драўляны касцёл у гонар Міхала Арханёла, кансэкраваны ў 1804 г. У былым Барысаўскім дэканаце гэта быў самы вялікі касцёл (каля 41x19,5 м).

Драўляны касцёл Міхала Арханёла ў стылі класіцызму стаяў пасярэдзіне мястэчка, апсідай на ўсход, касцёльны участак быў абнесены агароджай з прыроднага каменя. Сучаснікі таксама адзначалі «браму гатычную» пры ўездзе на тэрыторыю плябаніі, якую лічылі «сапраўдным упрыгожаннем Акалова». Касцёл у Акалове быў знішчаны падчас Другой сусветнай вайны, пасля на ягоным фундаменце пабудавалі школу (на сённяшні момант разбураная і яна).

У плане касцёл меў выгляд лацінскага крыжа. Франтон галоўнага фасада, з 8-граннай капулай над ім, неслі 4 магутныя калоны «структуры іянічнай». Касцёл быў атынкаваны звонку і пафарбаваны знутры так, што рабіў уражанне каменнага. У нішы галоўнага фасада мясціўся абраз св. Міхала. Будынак меў гонтавы дах, падлога ў касцёле, што незвычайна, была асфальтавай.

Інтэр'ер, падзелены 6-ю калонамі на 3 навы, упрыгожвалі 5 алтароў, пры гэтым іх барочныя каланады, фігуры святых, пуцці былі напісаныя на палотнах, замацаваных на сценах. У галоўным алтары змяшчаўся абраз Маці Божай у срэбнай пазалочанай шаце. Правы бакавы алтар меў 2 ярусы - над абразам Міхала Арханёла быў абраз св. Петпранэлы. Па тым самым боку, далей ад прэзбітэрыя, знаходзіўся алтар Маці Божай Нястомнай Дапамогі, а налева ад галоўнага - алтар з абразом св. Юзафа, а за ім - алтар св. Ружанца. На хорах стаялі арганы на 12 галасоў і тры мяхі.