Выбраныя здымкі
Касцёл на здымку. Пач. 20 ст. |
Стары касцёл у Рубяжэвічах Фота © Сергей Дубинец |
Касцёл пабудаваны з дрэва ў цэнтры мястэчка Рубяжэвічы ў 1799 г. У 1800 г. на сродкі Ліхадзееўскага дабудаваны. У 1856 г. касцёл перакрыты новаю гонтай і абшыты дошкамі.
30 красавіка 1866 г. касцёл быў зачынены і перароблены ў царкву; на казённы кошт уладкованы 1-ярусны белай афарбоўкі з пазалотай іканастас (1866) на 11 абразоў і далучаны прытвор, на сродкі купца С. Турындзінава набыта літургічнае начынне. 22.5.1866 г. асвячона ў імя Антонія Рымляніна з Падуі мінскім епіскапам Міхаілам. Ім жа на месцы старажытнай Свята-Мікалаеўскай царквы асвячона месца пад будаўніцтва капліцы. Загадам Святога Сінода ад 9.12.1866 г. прыход царквы па колькасці вернікаў узведзены ў 5-ы клас. За царквой захоўваліся правы на былую касцельную маёмасць (41 дзесяціна зямлі). У 1867 г. расейскі цар Аляксандр II ахвяраваў царкве багаты ў сярэбранай рызе абраз Маці Божай Казанскай, які меў надпіс: «Сей образ Казанской Божией Матери дар Государя Императора Александра Николаевича в Рубижевичскую церковь, 1867 г. Молись народ русский за своего православного Царя!». 1.9.1867 г. памешчык маёнтка Сулы паручык Аляксандр Ленскі ахвяраваў царкве абраз «Зняцце з крыжа Збавіцеля». У 1886 г. адкрыта царкоўна-прыходская школа.
3 лістапада 1917 г. храм вернуты каталікам. Разабраны на загад мясцовых ўладаў ў 1972 г.
Храм вядомы па фотаздымку Я. Балзункевіча пачатку 20 ст. Вырашаны прамавугольным ў плане зрубам пад 2-схільным гонтавым дахам, які ў завяршэнні над прамавугольнай апсідай пераходзіць у вальмавы з макаўкай. Да апсіды прыбудавана нізкая рызніца. З франтальнага фасада да храма далучалася 3-ярусная (васьмярык на 2 чацверыках) званіца з фігурным купалам. Уваход быў арганізаваны праз нізкі прамавугольны ў плане прытвор пад 2-схільным дахам. Гарызантальна ашаляваныя фасады чляніліся прамавугольнымі аконнымі праёмамі ў фігурных геаметрызаваных ліштвах.
30 красавіка 1866 г. касцёл быў зачынены і перароблены ў царкву; на казённы кошт уладкованы 1-ярусны белай афарбоўкі з пазалотай іканастас (1866) на 11 абразоў і далучаны прытвор, на сродкі купца С. Турындзінава набыта літургічнае начынне. 22.5.1866 г. асвячона ў імя Антонія Рымляніна з Падуі мінскім епіскапам Міхаілам. Ім жа на месцы старажытнай Свята-Мікалаеўскай царквы асвячона месца пад будаўніцтва капліцы. Загадам Святога Сінода ад 9.12.1866 г. прыход царквы па колькасці вернікаў узведзены ў 5-ы клас. За царквой захоўваліся правы на былую касцельную маёмасць (41 дзесяціна зямлі). У 1867 г. расейскі цар Аляксандр II ахвяраваў царкве багаты ў сярэбранай рызе абраз Маці Божай Казанскай, які меў надпіс: «Сей образ Казанской Божией Матери дар Государя Императора Александра Николаевича в Рубижевичскую церковь, 1867 г. Молись народ русский за своего православного Царя!». 1.9.1867 г. памешчык маёнтка Сулы паручык Аляксандр Ленскі ахвяраваў царкве абраз «Зняцце з крыжа Збавіцеля». У 1886 г. адкрыта царкоўна-прыходская школа.
3 лістапада 1917 г. храм вернуты каталікам. Разабраны на загад мясцовых ўладаў ў 1972 г.
Храм вядомы па фотаздымку Я. Балзункевіча пачатку 20 ст. Вырашаны прамавугольным ў плане зрубам пад 2-схільным гонтавым дахам, які ў завяршэнні над прамавугольнай апсідай пераходзіць у вальмавы з макаўкай. Да апсіды прыбудавана нізкая рызніца. З франтальнага фасада да храма далучалася 3-ярусная (васьмярык на 2 чацверыках) званіца з фігурным купалам. Уваход быў арганізаваны праз нізкі прамавугольны ў плане прытвор пад 2-схільным дахам. Гарызантальна ашаляваныя фасады чляніліся прамавугольнымі аконнымі праёмамі ў фігурных геаметрызаваных ліштвах.
Літ.:
А.М. Кулагін
Праваслаўныя храмы на Беларусі
Мінск, Беларуская Энцыклапедыя, 2001