Muzeum Rzeźby Alfonsa Karnego mieści się w zabytkowej willi przy ulicy Świętojańskiej 17 w Białymstoku. W końcu XIXw. jej właścicielem był baron Mikołaj Fiedorowicz von Driesen - carski generał, który dowodził jednym z kozackich pułków stacjonujących w mieście. W styczniu 1889r. generał zakupił dom od Franciszka Malinowskiego, w którym mieściła się jego dotychczasowa kwatera i rozbudował istniejący już budynek nadając mu formę okazałej willi. W głębi, od strony fabryki Beckera została wybudowana murowana wozownia i stajnia. Od ulicy Prudskiej oddzielił ją solidny, metalowy płot z furtą, kierującą do głównego wejścia oraz bramą dla powozów.
Wnętrza rezydencji zyskały wystrój zgodny z ówczesną modą, stosowny do rangi i godności właściciela. Część reprezentacyjną tworzył gabinet - zwany salą mauretańską, obszerny holl w stylu angielskim z kasetonowym sufitem łączącym elementy gotyku i renesansu oraz parą dekoracyjnych pieców, a także salon wraz z aneksem. W tej części ściany pomieszczeń były pokryte polichromią, tkaniną dekoracyjną oraz tapetą stosownie dobraną do koloru sztukaterii i dekoracji malarskiej plafonu. Oczywiście wszystkie obramowania drzwi w tej części rezydencji zostały wyposażone w dekoracyjne nadproże, w którego centrum ulokowano kartusz z herbem właściciela przedstawiający srebrne pole przecięte błękitną wstęgą i zwieńczono baronowską koroną. Zachowane elementy wystroju, sztukaterie, polichromie, plafony, fragmenty oryginalnych tapet z pierwotnego wyposażenia są świadkami świetności tej willi, która wraz z całym zespołem jest jedynym przykładem generalskiej rezydencji z końca XIXw. w naszym mieście.
Kolejnym właścicielem tego rezydencjonalnego zespołu był Abram Tytkin, który nabył tę posiadłość od generała w 1898r. Baron Mikołaj Fiedorowicz von Driesen awansował do stopnia generała pułkownika i został przeniesiony do twierdzy Dźwińsk na Łotwie. W tym też czasie z willi wywieziono cale umeblowanie a nawet zdjęto tkaniny i skórzane tapety ze ścian gabinetu generała. Puste maswerki w hallu wypełniono tapetami, które zachowały się do naszych czasów. Fakt ich położenia udokumentowali miejscowi rzemieślnicy umieszczając na ścianie następujący tekst: 1900 Roku 29 Października Obijali się Ściany Sobieszczański. Po kilku latach, w 1905r. willę odkupiła Adela Hasbach, a jej córka w 1913r. dokonała szczegółowego opisu wszystkich pomieszczeń tej rezydencji. Jest to cenne źródło informacji będące swoistym inwentarzem wyposażenia willi. Po śmierci Adeli Hasbach rezydencja przeszła na własność rodziny Beckerów, a następnie Mariana i Anny Łukasiewiczów. Od tej pory willa zaczęła zmieniać swój rezydencjonalny charakter. Została podzielona na kilka mieszkań, a po 1945r. stała się siedzibą: Sądu Powiatowego, poradni lekarskiej, przedszkola a w końcu własnością Krajowej Agencji Wydawniczej. W 1990r. willa wraz z zespołem budynków została przekazana Muzeum Podlaskiemu w Białymstoku, które ukończyło rozpoczęty remont i w marcu 1993r. utworzyło swój nowy Oddział - Muzeum Rzeźby Alfonsa Karnego.
źródło:http://www.muzeum.bialystok.pl/karnego/?site=muzeum&subsite=siedziba
Беласток. Палац ген. фон Дрэзэна
Беласток | Палац ген. фон Дрэзэна - Каментарыі
Год пабудовы (перабудовы): < 1900