Wybrane zdjęcia
Kościół pod wezwaniem Św. Stanisława
Kościół katolicki pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP, pokarmelicki, barokowy, zbudowany w latach 1738-52, w 1772 roku stał się katedrą pod wezwaniem Św. Stanisława, a w 1784 roku – archikatedrą.W 1788 roku z inicjatywy arcybiskupa Stanisława Bohusz-Siestrzeńcewicza fasadę przebudowano w stylu klasycyzmu. W połowie XIX wieku archidiecezja mohylewska obejmowała obszar Rosji, łącznie z częścią azjatycką i Syberią, aż po Ocean Spokojny.
Po rewolucji bolszewickiej archidiecezja uległa likwidacji, a zamknięty w 1917 roku kościół został zamieniony na magazyn. W latach 1935-86 mieściło się w nim archiwum. Remontowany w latach 1986-90, w 1990 zwrócony wiernym, od 1991 roku jest ponownie katedrą katolicką.
Świątynia jest trójnawową bazyliką. W centrum szerokiej fasady znajduje się monumentalny czterokolumnowy portyk z trójkątnym frontonem, flankowany przez dwie trójkondygnacyjne czworoboczne wieże, o górnych kondygnacjach ośmiobocznych, nakrytych kopułowymi hełmami.
Wieże i ściany boczne kościoła ozdabiają pilastry i szerokie gzymsy. Wnętrze zdobi jeden z najcenniejszych na Białorusi zespołów fresków wykonanych w drugiej połowie XVIII wieku, uzupełnionych nowymi malowidłami w drugiej połowie XIX wieku.
Malowidła, w iluzjonistycznej oprawie przypominającej formy architektoniczne, przedstawiają motywy ewangeliczne, biblijne i historyczne.
Grzegorz Rąkowski
„Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi”, Burchard Edition, Warszawa 1997
(A.O.)