Wybrane zdjęcia
Kaplica cmentarna na Kopciówce
Na przedmieściu Kopciówce, bezpośrednio za obszernym, wydłużonym sadem pokarmelickim, znajduje się cmentarz parafjalny z kaplicą. O tej ostatniej są króciutkie wzmianki w kronice 1851 roku oraz inwentarzu z r. 1862: była ona murowana, posiadała trzy ołtarze oraz „figurę Pana Jezusa u słupa uwiązanego, cudami słynącą"; wznieśli ją własnym kosztem x. x. karmelici, nabożeństwa były odprawiane tu co piątek.Pod względem architektonicznym kaplica nie przedstawia nic ciekawego. Nie dało się też ustalić daty jej założenia. Wprawdzie znajdujemy w niej z lewej strony wmurowaną niewielką tablicę z napisem (po łacinie): „Braciom w Chrystusie karmelitom bosym, którzy tu oczekiwali (wypatrywali) odrodzenia od roku 164?, monument ten braciszek Bartłomiej od św. Władysława wystawił w roku 1861". Jednak mowa tu mogła być tylko o „odrodzeniu", wznowieniu, gdyż kaplica figuruje w paru inwentarzach z początku wieku XIX (najstarsza wzmianka z r. 1817), kiedy to z pewnością została zbudowana.
W inwentarzach wcześniejszych wiadomości o niej brak. Kaplica podzieliła losy klasztoru x. x. karmelitów, ulegając koło roku 1866 konfiskacie. Została rewindykowana w r. 1919 w stanie półzrujnowanym.
O ile tylko można zaufać fotografji i własnym oczom, wnętrze kaplicy przedstawiało się niepospolicie pięknie. Niestety malowidła i ornamentyka doszły podobno w ostatnich latach do stanu takiego zniszczenia, że przy odnawianiu kaplicy w r. 1930 ograniczono się do pokrycia jej nowym dachem, malowidła zaś na ścianach zaciągnięto białą farbą. Szkoda wielka!
Jak już nadmieniłem wyżej, w kaplicy tej znajduje się obecnie płyta marmurowa, — akt konsekracji kościoła x. x. karmelitów w roku 1735.
Otton Hedemann
Głębokie
Wilno, 1935