Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego | Lachowicze

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego

Kościół ufundowany prawdopodobnie przez Jana Karola Chodkiewicza, choć niektóre źródła jako fundatora wymieniają Gasztołda. Nie jest też zupełnie pewne, kiedy zbudowano kościół: czy w połowie XVI wieku i spłonął przed 1602 rokiem, po czym został odbudowany, czy też rozpoczęto budowę w roku 1602 czy 1620. Najpóźniej w roku 1754 został ukończony. Po upadku Powstania Styczniowego zamieniony na cerkiew prawosławną. W 1874 częściowo spłonęło wnętrze. W latach 60 XX wieku zburzony.

Zbudowany w stylu baroku. Z półokrągłą apsydą, trzynawowy, z wysoką nawą główną i niższymi bocznymi. Po przebudowie na cerkiew w stylu rosyjsko-bizantyjskim, kościół nabył nowych cech stylu: została dobudowana do fasady wieża-dzwonnica i dwunastoboczna wieżyczka nad częścią ołtarzową – obie zwieńczone cebulastymi kopułami. Niemniej zasadniczy wyraz pierwotnego, barokowego stylu budowli i wykończenia wnętrza nie został zatarty.

Z kościołem w Lachowiczach wiąże się historia cudownego obrazu Matki Bożej Białynickiej. Obraz pięknej Madonny z połowy XVII wieku był czczony i kochany na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego. W roku 1655, gdy wybuchły wojny - aby chronić obraz, karmelici z Białynicz umieścili go w silnie ufortyfikowanych Lachowiczach. Tu cudowny Gość mieszkał aż 105 lat – do roku 1760, gdy obraz powrócił do macierzystych Białynicz. Powszechnie uważano, że to opieka Matki Boskiej Białynickiej sprawiła, że lachowicka twierdza bohatersko i wielokrotnie odpierała ataki różnorodnych nieprzyjaciół.

A.O.Na podstawie:
„Rzeczpospolita Wirtualna, Lachowicze”, rzecz-pospolita.com;
„Wikipedia, wolna encyklopedia”;
„Encyklopedia Kresów”, Kluszczyński;
Czaranowicz S.W., radzima org