Dwór w Waszkiewiczach
Waszkiewicze położone sa w pow. Lidzkim, w gub. Wilenskiej, 5 mil od Nowogródka, 2 mile od Lidy, miasta powiatowego, na górze, nad samyym Niemnem, który płynie tuż po za ogrodem. Dziś Waszkiewicze należą do Lęskich, a dawnej były własnością i rezydencyą rodziny Sołohubów, i przez nich ten pałac wystawiony, z modrzewiowego drzewa, dachówką kryty. Jak widać ze struktury, że był zbudowany w połowie XVIII wieku. Dzięki późniejszym jego właścicielom, jest wszystko zachowane i starannie utzymywane do dziś dnia, tak zewnątrz jak i wenątrz, zupelnie tak jak kiedy był stawiany. Ogród ze stryżonych jodeł w rózne piramidy, labirynty, szpalery, tak samo ze stzyżonych jodeł w kształcie, szczelnie do kola, sklepionego korytarza, tak, że słońce wcale przez galęzie nie przedziera się, i daje latem pożądany cień i chłód.
Dwór w Waszkiewiczach (rys. W. Dmuchowskiego)Foto © Буяк Андрэй | Data wykonania zdjęcia: 1840
Wsystko tam w stylu z czasów Ludwika XIV. Tu przenosimy się mimowolnie myślą w owe czasu odleglejsze, w czasy Wersalskie. Pałac od frontu ma podjazd, ozdobiony stuletnimi lipami; na facyacie pałacowej herb Sołohybów, po bokach pałacu dzwie oficyny, z których jedna kuchnię mieściła i służy dla czeladzi, a druga na pomieszkanie dla licznie przybyłych gości.
Ogród i dwór w Waszkiewiczach (Kłosy, t. VIII, 242)Data wykonania zdjęcia: 1869
Wchodzi się do pałacu sienią obszerną, wyłożona marmurem, z któręj dzwi na prost do ogromnęj, ośmiokątnęj sali, zbudoowanęj przez dwa piętra i zajmującej cały środek pałacu. Ta sala też jest wyłożona marmurem, ściany zawieszone portretami rodziny Sołohubów z rozmaitych czasów. Przyoszdobiona kilku wiszącemi świecznikami (żyrandolami) ze szkła ciemno-niebiskiego. Z sali tęj wyjscie na ganek do ogrodu. Po obu stronach sali, komnaty większe i mniejsze, alkowy i alkierzyki. Obicia, sprzęty i wszystko w stylu rococo, w guście XVIII wieku. Na górze, na poddaszu też były mieszkania, ale ze zmianą czsasów i potzeb późniejszych właścicieli, zostały obrócone na składy domowe.
Kłosy, t. VIII, 242, 1869 r.