Cerkiew Św. Barbary | Pińsk

Więcej zdjęć (20) >>

Cerkiew prawosławna pod wezwaniem Św. Barbary

Jest to dawny kościół bernardynów, wybudowany w 1786 roku na miejscu drewnianego, ufundowanego w 1717 roku wraz z klasztorem przez hetmana wielkiego litewskiego, księcia Michała Wiśniowieckiego. Na początku XIX wieku wzniesiono także nowy, murowany korpus klasztorny. W 1832 roku klasztor uległ kasacie, kościół zaś zamieniono na cerkiew.

Jest to świątynia barokowa, bezwieżowa, jednonawowa, z półkoliście zamkniętym prezbiterium. Fasadę zdobią pilastry, nisze i wysoki fronton. Nad środkową częścią dwuspadowego dachu wznosi się duża, niepasująca do całości cebulasta kopuła na ośmiobocznym bębnie, dobudowana po 1832 roku.

W wyposażeniu cerkwi jest cenna, XVI wieczna ikona Matki Bożej z Dzieciątkiem, tak zwanej Jerozolimskiej. W pobliżu wznosi się klasycystyczna dzwonnica z XIX wieku.

Z cerkwią łączy się niskim łącznikiem klasycystyczny, dwukondygnacyjny korpus klasztoru bernardynów na planie prostokąta, o skromnym wystroju zewnętrznym. W latach 1858-75 mieścił się tu żeński monaster prawosławny. W okresie międzywojennym w budynku urządzono szpital i tak pozostało do dziś.

Grzegorz Rąkowski
”Czar Polesia”, Rewasz, Pruszków 2001
(A.O.)