Лучай - фота і помнікі

Гісторыя Лучая

Вёска Лучай стаіць на возеры Лучай, за 18 км ад Паставаў. Вядома з 1542 г. як уладанне Забярэзінскіх. З канца XVI ст. мястэчка. У 1569 г. у Ашмянскім павеце Віленскага ваяводства. Маёнтак належаў Юндзілам, Глябовічам, Шэметам і інш. З 1617 г. уладанне Рудамінаў, з 1731 г. — Агінскіх. З 1793 г. у складзе Расейскай імперыі, цэнтр воласці ў Вілейскім павеце Мінскай губерні. З 1842 г. у Віленскай губерні. У 1886 г. валасное праўленне, багадзельня, заезны дом. З 1921 г. у Польшчы.

З 1939 г. у БССР, з 1940 г. цэнтр сельсавета ў Пастаўскім, з 25.11.1940 г. у Дунілавіцкім раёне. У 1947 г. 47 гаспадарак. З 27.3.1959 г. у Дунілавіцкім сельсавеце. У 1971 г. вёска ў Варапаеўскім пасялковым савеце, цэнтр калгаса «Гігант». У 1972 г. 51 двор, 158 жыхароў, 8-гадовая школа, клуб, бібліятэка, фельчарска-акушэрскі пункт, аддзяленне сувязі, магазін. У 2001 г. 93 двары, 280 жыхароў, базавая школа, клуб, бібліятэка, фельчарска-акушэрскі пункт, пошта, магазін. Помнік архітэктуры — касцел езуітаў. Абеліск на ўшанаванне памяці 39 землякоў, якія загінулі ў 2-ю сусветную вайну.

Крыніца:
В.У. Мальцоў
Памяць. Пастаўскі раён
Мінск, БЕЛТА, 2001