Мікалаева
Вёска Мікалаева знаходзіцца ў Войскім сельсавеце Камянецкага раёна, за 5 км на захад ад Камянца, 44 км ад Брэста. У 2-й палове 19 ст. сяло ў Камянец-Літоўскай воласці Брэсцкага павета Гродзенскай губерні Расійскай імперыі, дзяржаўная ўласнасць, у 1857 г. — 98 рэвізскіх душ. У 1885 г. ў сяле 27 двароў, 191 жыхар, царква, школа, карчма. Паводле перапісу 1897 г. ў складзе Мікалаеўскай сельскай грамады, 36 двароў, 248 жыхароў, царква, народнае вучылішча, хлебазапасны магазін, цагельня, карчма. У сяле царква Святога Мікалая (лічылася як Вяліка-Ельнянская), прыпісная да Сімеонаўскай царквы ў Камянцы.
У 1905 г. - сяло Мікалаева (ці Мікольск, Мікольскае), 281 жыхар. У 1921-39 гг. вёска ў Камянец-Літоўскай гміне Брэсцкага павета Палескага ваяводства Польшчы. У 1923 г. - 45 гаспадарак, 246 жыхароў. У 1940 г. ў вёсцы 54 двары, 280 жыхароў, пачатковая школа. З 12.10.1940 г. цэнтр Мікалаеўскага сельсавета Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці БССР. У Другую сусветную вайну на франтах загінулі і прапалі без вестак 12 вяскоўцаў. У 1950 г. - 67 двароў, 256 жыхароў, пачатковая школа (у 1948 - 32 вучні). З 16.7.1954 г. ў Ратайчыцкім сельсавеце. З 14.4.1964 г. ў Камянецкім сельсавеце. З 19.5.1986 г. ў Войскім сельсавеце. У 1960 г. - 274, у 1970 г. - 255, у 2005 г. - 289 жыхароў. У вёсцы захаваўся помнік народнага дойлідства - драўляная царква святой Параскевы Пятніцы (раней царква Святога Мікалая, мяжа ХІХ/ХХ ст.)
Літ.:
Гарады і вёскі Беларусі, Энцыклапедыя, Том 4
БРЭСЦКАЯ ВОБЛАСЦЬ, кніга ІI
Мінск, «БЕЛАРУСКАЯ ЭНЦЫКЛАПЕДЫЯ», 2007