> Брэсцкая вобласць > Пружанскі раён > горад Пружаны > Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі
Пружаны. Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі
Пружаны. Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі

Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі | Пружаны

Год пабудовы (перабудовы): 1883
Каардынаты:
52° 33'42.66"N, 24° 27'22.94"E

Фотагалерэі

Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Пружанах

Пабудаваны ў 1883 г. Пасля Вялікай Айчыннай вайны касцёл закрыты. У 1950 г. перабудаваны пад Дом культуры. 1 красавіка 1993 г. касцёл передадзены вернікам. Адкрыццё адрэстаўраванага храма адбылося 14 жніўня 1998 г.

Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў ПружанахФота © К. Шастоўскі | Дата фота здымкі: 26/03/2003

Помнік архітэктуры неакласіцызму. Лаканічнае прамавугольнае ў плане збудаванне накрыта 2-схільным дахам: Асноўны архітэктурны акцэнт створаны на галоўным фасадзе, які мае сіметрычна-восевую 2-ярусную кампазіцыю. Асноўная прамавугольная плоскасць фасада завершана высокім шчытом з 3-вугольным франтонам, пастаўленым на прамавугольны атык з бакавымі ўвагнутымі валютамі. Фасад мае 3-часткавае чляненне лапаткамі на высокіх філёнгавых пастаментах.

Галоўны фасадФота © К. Шастоўскі | Дата фота здымкі: 26/03/2003

Галоўны ўваход размешчаны ў глыбіні лоджыі, завершанай цыркульнай аркай. У архітэктурным дэкоры выкарыстаны класічныя элементы: бакавыя арачныя эксэдры, архівольт з замковым каменем, карнізы на дэнтыкулах. Бакавыя фасады рытмічна расчлянёны пілястрамі і прамавугольнымі аконнымі праёмамі ў 2 ярусы (прабіты ў час рэканструкцыі 1950 г.).

У 1939 г. святаром у касцёл пасля заканчэння Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Пінску быў накіраваны сучасны кардынал Казімір Свёнтак. У выніку пераследавання рэлігіі ён быў арыштаваны і асуджаны на смерць. Два месяцы знаходзіўся ў камеры смерці. Вайна, якая распачалася ў 1941 г., перашкодзіла выканаць прысуд. Аднак у 1944 г. малады святар зноў быў арыштаваны і асуджаны на 10 гадоў лагераў, дзе цяжка працаваў спачатку ў Сібіры, а потым за Палярным кругам у Інце каля Варкуты.

Крыніца:
А.М. Кулагін
Каталіцкія храмы на Беларусі
Мінск, Беларуская Энцыклапедыя, 2000