Выбраныя здымкі
Царква Раства Іаана Прадцечы ў Маціевічах Фота © К. Шастоўскі | Дата: 23/08/2004
Агульны выгляд Фота © К. Шастоўскі | Дата: 23/08/2004
Агульны выгляд Фота © К. Шастоўскі | Дата: 23/08/2004
У в. Маціевічы на былых старажытных могілках захаваўся са значнымі зменамі драўляны храм, які быў зрублены з драўлянага бруса яшчэ ў 1720 г. (Поўная назва: "Царква ў імя святога Іаана Хрысціцеля, Сімяона Стоўпніка і велікамучаніцы Барбары"). Храм аднаўляўся ў 1863—64 гг. У 80-я гг. XIX ст. побач з ім была пастаўлена драўляная двух'ярусная званіца каркасна-зрубавай канструкцыі (знішчана пад час перабудовы 1992 г.). Першы ярус быў вертыкальна ашаляваны, 2-і ярус-звон адкрыты. Акаймавана бутавай агароджай у 1852 г. У 1992 г. храм перабудаваны і страціў свой першапачатковы цэласны вобраз, які быў характэрны для XVIII ст.
Царква была вырашана адзіным прамавугольным зрубам пад 2-схільным гонтавым дахам з вальмай і макаўкай над алтарнай часткай. Да галоўнага фасада была далучана 2-ярусная чацверыковая шатровая званіца з макаўкай. Вертыкальна ашаляваныя сцены былі прарэзаны высока ўзнятымі арачнымі аконнымі праемамі і ўмацаваны брусамі-сцяжкамі ў прасценках. Бэлечная столь малітоўнай залы падтрымлівалась 2 слупамі, другая пара слупоў падтрымлівала галерэю хор. Невялічкі храм вылучаўся цэласнасцю аб'ёму і дасканалымі прапорцыямі.
Афармленне яго інтэр'ера не захавалася пасля нерацыянальнай перабудовы. Пад асноўным зрубам пастаўлены паўсферычны купал на глухім васьмігранным барабане, які па сваіх прапорцыях і маштабу не датасуецца да аб'ёму храма. Замест другога яруса званіцы таксама пастаўлены новы, завершаны купал. Такім чынам, пасля перабудовы гэты старажытны храм, нажаль, страціў сваю першапачатковую прывабнасць і набыў рысы псеўдарускай архітэктуры, якія не характэрны для беларускага драўлянага дойлідства XVIII ст.
Царква была вырашана адзіным прамавугольным зрубам пад 2-схільным гонтавым дахам з вальмай і макаўкай над алтарнай часткай. Да галоўнага фасада была далучана 2-ярусная чацверыковая шатровая званіца з макаўкай. Вертыкальна ашаляваныя сцены былі прарэзаны высока ўзнятымі арачнымі аконнымі праемамі і ўмацаваны брусамі-сцяжкамі ў прасценках. Бэлечная столь малітоўнай залы падтрымлівалась 2 слупамі, другая пара слупоў падтрымлівала галерэю хор. Невялічкі храм вылучаўся цэласнасцю аб'ёму і дасканалымі прапорцыямі.
Афармленне яго інтэр'ера не захавалася пасля нерацыянальнай перабудовы. Пад асноўным зрубам пастаўлены паўсферычны купал на глухім васьмігранным барабане, які па сваіх прапорцыях і маштабу не датасуецца да аб'ёму храма. Замест другога яруса званіцы таксама пастаўлены новы, завершаны купал. Такім чынам, пасля перабудовы гэты старажытны храм, нажаль, страціў сваю першапачатковую прывабнасць і набыў рысы псеўдарускай архітэктуры, якія не характэрны для беларускага драўлянага дойлідства XVIII ст.
Крыніца:
Т.І. Чарняўская
Памяць, Жабінкаўскі раён.
Мінск, Ураджай, 1999
А.М. Кулагін
Праваслаўныя храмы на Беларусі
Мінск, Беларуская Энцыклапедыя, 2001