> Гродзенская вобласць > Слонімскі раён > мястэчка Жыровіцы > Царква Богаяўленская
Жыровіцы. Царква Богаяўленская
Жыровіцы. Царква Богаяўленская

Царква Богаяўленская | Жыровіцы

Год пабудовы (перабудовы): 1672 (1), 1769? (2)
Каардынаты:
53° 0'53.03"N, 25° 20'45.87"E

Фотагалерэі

Выбраныя здымкі

Жыровіцы. Царква Богаяўленская

Галоўны фасад Фота © К. Шастоўскі |

Жыровіцы. Царква Богаяўленская

Агульны выгляд Фота © К. Шастоўскі |

Жыровіцы. Царква Богаяўленская

Агульны выгляд Фота © К. Шастоўскі |

Богаяўленская царква Успенскага манастыра ў Жыровіцах

Гісторыя будаўніцтва Яўленскай і Крыжаўзвіжанскай цэркваў жыровіцкага Успенскага манастыра даволі заблытаная і міфалагізаваная. Дата ўзвядзення Яўленскай царквы вар'іруецца рознымі даследчыкамі ад 1672 г. да канца XVIII ст. Аднак мастацтвазнаўчы аналіз прыводзіць да высновы, што абодва помнікі ствараліся адначасова каля 1769 г. у перыяд росквіту віленскага барока, калі манастыр у Жыровічах быў уніяцкім. Царква ўзведзена з камення ў цэнтры манастыра на месцы з сакральнай містычнай адзнакай — тут на камені паўторна з'явіўся славуты абраз Маці Божай Жыровіцкай.

Яўленская і Крыжаўзвіжанская цэрквы крыху ссунуты падоўжнымі восямі адносна адзін аднаго, што стварае разгорнутасць ансамбля і паслядоўнасць яго ўспрымання ў прасторы і часе. Прынамсі гэтая глыбінна-прасторавая кампазіцыя разам з вырашэннем галоўных фасадаў храмаў у выглядзе шматпланавых тэатралізаваных куліс раскрывае глыбокую семантычную ідэю ансамбля і надае яму мастацкую выразнасць.

Прамавугольная ў плане Богаяўенская царква накрыта двухсхільным дахам з драўляным барабанам і купалам у сярэдняй частцы. Галоўны фасад як самастойны шчыт, што выходзіць за межы асноўнага аб'ёму, мае пануючае значэнне. Уражанне вертыкальнай накіраванасці ствараецца пучкамі паўкалонак, разным фігурным франтонам на галоўным фасадзе, пластычнасцю бакавых валют. Астатнія фасады сціпла апрацаваны лапаткамі, простымі карнізамі і абрамленнямі вокнаў. Хоры, размешчаныя ў заходняй частцы адназальнага інтэр'ера, абмежаваны ўвагнута-пукатым парапетам, крапаваным пілястрамі і профілямі.

Крыніца:
Т.В. Габрусь
Мураваныя харалы
Мінск, "Ураджай", 2001

В. Б. Караткевіч, А. М. Кулагін
Помнікі Слоніма
Мінск, Навука і тэхніка, 1983

Паведамленні