Выбраныя здымкі
Галоўны фасад Фота © Грода Надзея |
Месца, дзе падчас Другой сусьветнай вайны карнікамі былі спалены разам с ксяндзамі Антоніем і Юрыем жыхары вёскі Росіца Фота © Paweł Dawidowski |
Траецкі касьцёл у Росіцы. Агульны выгляд Фота © Paweł Dawidowski |
Першыя згадкі пра існаванне касцёла ў Росіцы адносіцца да другой паловы XVI ст. У 1778 г. пабудаваны маленькі драўляны храм, асвячоны ў 1792 годзе. Новы мураваны касцёл Найсвяцейшай Троіцы пабудаваны ў 1884 годзе. Фундаваны ён разам з царквой Лапацінскімі. Цэглу вазілі з іх уласнага завода ў Сар’і.
Пасля расейскай рэвалюцыі 1917 года касцёл Найсвяцейшай Троіцы быў зачынены. У 1943 годзе у весцы вернікаў апеквалі 2 каплана, марыяне. Сама вёска была спалена ў адну з карных аперацый. Тады загінулі і святары храма: Антоні Ляшчэвіч і Ежы Кашыра. Дзякуючы выпадку касцёл застаўся некранутым. Але пасля вайны ён ўжо выкарыстоўваўся як вясковы клуб, стайня, крама, і, нават, млын. Толькі ў 1988 годзе храм перадалі вернікам, а ў 2000 годзе поўнасцю адрамантавалі.
Касцёл – помнік архітэктуры неараманскага стылю. Трохнефавая двухвежавая базіліка з трансептам і пяціграннай апсідай. Галоўны фасад трохчастковай кампазіцыі – паміж высунутымі бакавымі вежамі двухгранны шчыт. Цэнтральны ўваход вырашаны парталам з двухгранным шчытом, над якім – акно-трыфорыум; над бакавымі арачнымі ўваходамі – вокны-біфорыумы. Яруснасць і шматпланавасць франтальнаму фасаду надаюць бакавыя нізкія гранёныя прыбудоўкі. Цагляная архітэктура будынка насычана архітэктурнай пластыкай: шырокія лапаткі, аркатурныя фрызы, ліштвы арачных вокнаў, карнізы з сухарыкамі.
Пасля расейскай рэвалюцыі 1917 года касцёл Найсвяцейшай Троіцы быў зачынены. У 1943 годзе у весцы вернікаў апеквалі 2 каплана, марыяне. Сама вёска была спалена ў адну з карных аперацый. Тады загінулі і святары храма: Антоні Ляшчэвіч і Ежы Кашыра. Дзякуючы выпадку касцёл застаўся некранутым. Але пасля вайны ён ўжо выкарыстоўваўся як вясковы клуб, стайня, крама, і, нават, млын. Толькі ў 1988 годзе храм перадалі вернікам, а ў 2000 годзе поўнасцю адрамантавалі.
Касцёл – помнік архітэктуры неараманскага стылю. Трохнефавая двухвежавая базіліка з трансептам і пяціграннай апсідай. Галоўны фасад трохчастковай кампазіцыі – паміж высунутымі бакавымі вежамі двухгранны шчыт. Цэнтральны ўваход вырашаны парталам з двухгранным шчытом, над якім – акно-трыфорыум; над бакавымі арачнымі ўваходамі – вокны-біфорыумы. Яруснасць і шматпланавасць франтальнаму фасаду надаюць бакавыя нізкія гранёныя прыбудоўкі. Цагляная архітэктура будынка насычана архітэктурнай пластыкай: шырокія лапаткі, аркатурныя фрызы, ліштвы арачных вокнаў, карнізы з сухарыкамі.
Алесь Мінін