Кляштар кармелітаў у Крупчыцах
Першы фундуш на кляштар кармелітаў у Крупчыцах выдадзены 24.05.1676 г. А. К. Асоўскім (з пацверджаннем у 1682 г.). Да 1702 г. пабудаваны ўвесь прычтавы комплекс (кляштар, касцёл, гаспадарчыя пабудовы, усяго 300 м2 плошчы). У 1729 г. касцёл асвячоны пад назвай Нявіннага Зачацця.
Вядомы шматлікія дараванні кляштару ад навакольнай шляхты: Нестаровічаў (у 1701, 1714, 1728, 1736-1738 гг.), Непакойчыцкіх (1738 г.), Шуйскіх (1747 г.), Бухавецкіх (1755, 1781 гг.) і іншых. Па патрабаванню М. Непакойчыцкай пры касцёле было заснавана братэрства святога Юзафа (1738 г.). У 1728 г. у касцёле з'явіўся арган. У XVIII-XIX ст. насупраць кляштара існавалі каталіцкія могілкі (канчаткова разрабаваны ў 1960-я гг.). Напрыканцы XVIII ст. пачала дзейнічаць самая старажытная ў раёне прыходская школа, у якой выкладалі манахі-кармеліты.
Ля сцен Крупчыцкага кляштара 17.09.1794 г. адбылася вядомая бітва часоў касцюшкаўскага паўстання. Кляштар і касцёл былі пашкоджаны, вёска амаль цалкам згарэла. У сценах крупчыцкага кляштара азвярэлымі казакамі была пасечаная частка паўстанцаў, якія спрабавалі знайсьці тут паратунку ад расейскага войска.
Загадам Паўла I (1797 г.) кляштар перададзены з Луцка-Брэсцкай у Віленскую дыяцэзію. У 1800 г. віленскі епіскап Я. Н. Капакоўскі ператварыў касцёл у прыходскі. У 1835 г. кляштар валодаў 12 валокамі (256 га), яму належыла 17 сялянскіх сядзіб (26 сем'яў). З 1866 г. касцёл ператвораны ў праваслаўную царкву імя Аляксандра Неўскага (асвечана епіскапам брэсцкім Ігнаціем Жалязоўскім), якая згарэла ў 1882 г. Рэшткі кляштарных пабудоў яшчэ існавалі на пачатку ХХ ст.
Літ.:
А. Р. Бензярук
Памяць. Жабінкаўскі раён
Мінск, Ураджай, 1999
Апублікавана з ласкавай згоды аўтара Анатоля Бензярука