Выбраныя здымкі
Заскаркі. Зноў толькі маленькая вёска. Над рэчкай Ушачкай стаіць касцёл, два млыны і 12 хатак. Тут жа знаходзіцца так званая “шведская гара”. Ёсць паданне, што тут была вялікая бітва са шведамі, а гара была ім месцам засады. У парафіі 1604 каталікі, раскіданыя сярод чужакоў; часамі яны маюць 24 вярсты да касцёлу. Палову складаюць вяскоўцы, другую палову – шляхта. На жаль, ва ўсёй парафіі ёсць толькі тры вёскі цалкам каталіцкія. Людзі тут небагатыя, бо зямля пяшчаная, неспрыяльная для ўрабляння; калі б не пабочныя заробкі, і добры збыт прадуктаў у Полацку, тутэйшыя людзі не ўтрымаліся б. Шляхта трымае зямлю пераважна дваравую, і таму неаселая, але заўсёды вандруючая ў пошуках выгаднейшіх варункаў ды іншай зямлі. Апроч беларусаў, сустрэнем невялікія калоніі літоўцаў, якія ўжо не мяшаныя, не так абыякавыя да касцёла, пабожнейшыя. На жаль, блізкае суседства гораду дрэнна ўздзейнічае на нашага мужыка, згаршэнні тут звычайна большыя, чым у іншых парафіях.
Касцёл у Заскарках мураваны з дзвюма высокімі вежамі. У вялікім алтары рэзаная з дрэва статуя, вядомая цудамі Пана Езуса Назарэйскага. У касцёле тры алтары; касцёл узведзены ў імя Найсвяцейшай Тройцы, мураваны ў 1792 г. Траянам Корсакам. Плябанія старая, драўляная. Доўгі час пробашчаваў тут кс. Більскі, потым 5 гадоў кс. Ібянскі. Той другі застаў касцёл у стане вартым жалю; усё вымагала рамонту. За яго часамі былі агароджаныя могілкі, рэстаўраваны касцёл звонку і ўнутрох, і шмат спраўлена начыння касцельнага. Апошнія тры гады пробашчам тут кс. Самулевіч; за гэты час спраўлены новы арган і пабудаваны алтар.
Парафія тая аддаўна служыла рэзідэнцыяй састарэлым капланам. Належыць да яе і капліца ў мястэчку Варонічы. Мястэчка і маёнткі той самай назвы ляжаць над рэчкай Ушачай. Вялікія тыя маёнткі належаць Лісоўскім. Гэтая малая мясцовасць мела калісці стратэгічнае значэнне, таму прыгадвалася ў 1563 г. сярод прыгарадаў Полацкіх, захопленых Іванам Грозным (Жахлівым). У 1579 г. Стэфан Баторы адваяваў Варонічы ад Масквы. Мястэчка налічвае ледзьве некалькі соцень жыхароў, пераважна габрэяў. Каталіцкі касцёл тут быў спалены, а на яго падмурках пабудаваная праваслаўная царква. На камянях тым не менш захаваліся лацінскія надпісы. Новая капліца была пабудаваная ў 1880 г.
Да парафіі Заскаркі належыць таксама капліца ў Красным Рагу і Веліжаўцы.
Касцёл у Заскарках мураваны з дзвюма высокімі вежамі. У вялікім алтары рэзаная з дрэва статуя, вядомая цудамі Пана Езуса Назарэйскага. У касцёле тры алтары; касцёл узведзены ў імя Найсвяцейшай Тройцы, мураваны ў 1792 г. Траянам Корсакам. Плябанія старая, драўляная. Доўгі час пробашчаваў тут кс. Більскі, потым 5 гадоў кс. Ібянскі. Той другі застаў касцёл у стане вартым жалю; усё вымагала рамонту. За яго часамі былі агароджаныя могілкі, рэстаўраваны касцёл звонку і ўнутрох, і шмат спраўлена начыння касцельнага. Апошнія тры гады пробашчам тут кс. Самулевіч; за гэты час спраўлены новы арган і пабудаваны алтар.
Парафія тая аддаўна служыла рэзідэнцыяй састарэлым капланам. Належыць да яе і капліца ў мястэчку Варонічы. Мястэчка і маёнткі той самай назвы ляжаць над рэчкай Ушачай. Вялікія тыя маёнткі належаць Лісоўскім. Гэтая малая мясцовасць мела калісці стратэгічнае значэнне, таму прыгадвалася ў 1563 г. сярод прыгарадаў Полацкіх, захопленых Іванам Грозным (Жахлівым). У 1579 г. Стэфан Баторы адваяваў Варонічы ад Масквы. Мястэчка налічвае ледзьве некалькі соцень жыхароў, пераважна габрэяў. Каталіцкі касцёл тут быў спалены, а на яго падмурках пабудаваная праваслаўная царква. На камянях тым не менш захаваліся лацінскія надпісы. Новая капліца была пабудаваная ў 1880 г.
Да парафіі Заскаркі належыць таксама капліца ў Красным Рагу і Веліжаўцы.
Літ.:
Nasze Kościoły
pod redakcją Ks. Jozafata Żyskara
Warszawa, 1914
пераклад выдавецкай ініцыятывы Leple
для выдання "Святы Казімір у Паазер'і",
Лепель, 2004