Выбраныя здымкі
Галоўны фасад касцёла ў Белым |
Інтэр'ер |
Белае, калісьці маёнтак Неміровічаў-Шчытаў, сядзіба таго роду, які сёння згасае, прыйшоў да роду Корсакаў праз шлюб Марыі Шчытоўны з Эразмам Корсакам у ХІХ ст., а потым як пасаг атрымала яго святой памяці Юзэфа з Корсакаў Станіслава Забелаўна, пасля якой Белае перайшло да яе сына графа Юзэфа Забелы.
Драўляны касцёлік стаіць у атачэнні гаспадарчай забудовы, каля жылога дому, заценены прыгожымі ялінамі. Дата яго узнікнення невядомая, але ў кожным разе вельмі даўняя (найстарэйшы запіс, захаваны у сямейным архіве датаваны 13.03.1841 № 293, выдадзены арцыбіскупам Ігнацыям Паўлоўскім лепельскаму маршалку Шчыту). Каля маёнтку стаіць радавы склеп, а ў ім помнік с.п. Мікалаю Шчыту, памерламу ў 1563 г., які атрымаў Белае як каралеўскі падарунак.
Драўляны касцёлік стаіць у атачэнні гаспадарчай забудовы, каля жылога дому, заценены прыгожымі ялінамі. Дата яго узнікнення невядомая, але ў кожным разе вельмі даўняя (найстарэйшы запіс, захаваны у сямейным архіве датаваны 13.03.1841 № 293, выдадзены арцыбіскупам Ігнацыям Паўлоўскім лепельскаму маршалку Шчыту). Каля маёнтку стаіць радавы склеп, а ў ім помнік с.п. Мікалаю Шчыту, памерламу ў 1563 г., які атрымаў Белае як каралеўскі падарунак.
Літ.:
Nasze Kościoły
pod redakcją Ks. Jozafata Żyskara
Warszawa, 1914
пераклад выдавецкай ініцыятывы Leple
для выдання "Святы Казімір у Паазер'і",
Лепель, 2004