Нясвіж | Касцёл і кляштар бэнэдыктынак

Mniszki Benedyktynki – p.w. Św. Eufemii

1589-1591 – założenie fundacji

1589 – początek starań o fundowanie pierwszego na Litwie klasztoru kontemplacyjnego.

1590 – fundacja drewnianej świątyni, z fundacji Krzysztofa Radziwiłła i Eufemii z Wiśniowieckich, i początek prac budowlanych przy kościele; wzorujących się na wskazaniach arch. Jana Marii Bernardoniego

1591-1598 – początki fundacji

1591 – (05.09) przyjazd pierwszych 10 zakonnic, siostry mieszkają w tymczasowym drewnianym klasztorze.

1591-1598 - starszą klasztoru s. ANNA Świętosławska OSB[1]
1593 – (V) założenie fundamentów pod budowę murowanego klasztoru , architekt J. Bernardini.

1596 – (X) zamieszkanie mniszek w murowanym klasztorze.

1598 – (12.06) konsekracja świątyni przez bp. M. Giedroić

1598-1658 – opactwo benedyktynek (do „Potopu”)

1598-1608 – ksienią m. ANNA Świętosławska OSB

1602 – ukończenie budowy klasztoru i przeprowadzka zakonnic do murowanego opactwa.

Ok. 1605 - w klasztorze mieszka ok. 40 zakonnic.

1608-1630 – ksienią m. DOROTA Hartmanówna OSB [2]

1616 - otwarcie nowych fundacji w Wilnie

1624 – otwarcie fundacji w miastach: Kroze i Kowno (1627 r.).

1629 – klasztor liczy ok. 70 zakonnic.

1630-1657 – ksienią m. EUFEMIA Radziwiłłówna OSB [3]

1834 - otwarcie nowej fundacji w Mińsk (wyjazd 10 sióstr)

1640 – otwarcie nowych fundacji w Orsza i Smoleńsk (1638 r. ).

1646 – siostry opuszczają fundacje i szukają schronienia w zamku nieświeskim przed najazdem kozackim.

1653 – podatek „podymne” z dóbr benedyktynek wynosił 669 złp. (pobierany od 446 domów).

1655-1658 – w wyniku działań wojennych klasztor opustoszał a zakonnice przeniosły się do Gdańska.

1660-1711 – opactwo benedyktynek (do wojen pn.)
1668-1671 – ksieni m. PLACYLDA Pacówna OSB

1672-1680 – ksieni m. JOANNA Woyniłłowiczówna (OSB)

1680-1688 – ksieni m. JADWIGA Radoszewska (OSB)

1688-1707 - ksieni m. PETRONELA Pankiewiczówna (OSB)

1690 - zaprowadzono w klasztorze nabożeństwo wieczystej adoracji Najświętszego Sakramentu.

1707-1715 – ksieni m. PLACYDA Kotłówna (OSB)

1711-1794 – opactwo benedyktynek (do rozbiorów)

1715-1725 – ksieni m. ALEKSANDRA Woroniczówna (OSB)

1725-1738 – ksieni m. TEODORA Głuchowska (OSB)

Ok. 1733 – przebudowa głównej fasady kościoła

1738-1757 – ksienią m. FLORENTYNA Chrzanowska (OSB)

1743 – założenie przy klasztorze Bractwa Szkaplerznego.

1757-1799 – ksienią m. EUFEMIA Szaniawska (OSB)

1763 – kolejna przebudowa (m.in. wzniesiono wieże bramną)

XVIII w. – w kościele znajduje się otaczany sławą cudownego obraz NMP

1793 – pożar w kompleksie klasztornym i jego przebudowa.

1794-1812 – opactwo (do wojen napol.)

1799-1811 – ksieni s. SCHOLASTYKA Szaniawska (OSB)

1803 – w klasztorze mieszka 39 zakonnic.

1811-1812 – ksieni m. ABUNDANCJA Mirska (OSB)

1812 – rozproszenie się zakonnic do innych klasztorów.

1812-1861 - opactwo (do „powstania”)

1812-1827 – ksieni m. TEOFILA Kościuszkówna (OSB)

1827-1853 - ksieni s. KATARZYNA Borzobochatówna (OSB)

1829 – mieszka tu 25 profesek i 5 nowicjuszek.

1842 – klasztor uznany za etatowy mieszka tu 40 zakonnic, i zalecono zmniejszyć liczbę do 13 . Ponadto przy klasztorze znajduje zatrudnienie 143 osoby świeckie.

1843 – kapelanem o. Euzebiusz Zamętowski OP

1853-1860 – ksieni s. ANNA Mogilnicka (OSB)

1860 – w klasztorze mieszka 12 zakonnic, ale przyjęto 4 nowicjuszki.

1861-1878 – opactwo benedyktynek (do „kasaty”)

1861-1872 – ksieni m. TEKLA Świrska (OSB)

1863 – budowa wieży bramnej

1864 – zamknięcie nowicjatu przez władze carskie

1866 – zabranie kościoła na cerkiew (ołtarze wywieziono do kościoła w Nowej Myszy, bibliotekę do Petersburga).

1870-1871 – przeorysza s. Alojza Chodasewicz (OSB)

1871 – po kasacie klasztoru w Mińsku przybyły tu nowe benedyktynki, zwiększając liczebność wspólnoty.

1872 – ks. Melchior Wasilewski (kapel.)

1872-1877 – ksieni s. OTYLIA Moszczeńska (OSB)

1876-1877 – kapelanem o. Ławra Iwaszkiewicz

1876 – za odmowę wprowadzenia nabożeństw zakonnice przez 9 miesięcy pozbawione posługi duchowej.

1877 – (15.07) dekret kasacyjny, zakonnice wywieziono do Wilna i Grodna, po odmowie przyjęcia liturgii „Trzebników” .

XIX/XX w. – cerkiew i koszary

1878 – zamknięcie klasztoru benedyktynek, i przekazanie na koszary wojskowe.

1892 – przebudowa kościoła na cerkiew

K. XIX w – rozebranie wieży kościelnej

1918 – odzyskanie świątyni przez katolików.

1918-1920 – świątynia katolicka i szkoła

1918-1920 - ks. Wincenty GODLEWSKI (rekt., pref.).

1920 – umieszczenie w budynku klasztornym seminarium nauczycielskiego i liceum pedagogicznego.

1920-1936 – klasztor benedyktynek

1920-1921 – wznowienie fundacji przez 5 sióstr Benedyktynek z klasztoru w Staniatkach, siostry odzyskują pomieszczenia w których gospodarowało wojsko.

1920-1936 - przełożoną s. ILDEFONSA Jaroń (OSB)

1921-1922 – rektor: ks. Jan BRECZKO , (katecheta w gimnazjum.),

1926-1936 – rektor ks. Władysław Stefanowicz (kapel.),

1930 – w klasztorze mieszka 15 zakonnic.

1933 – włączenie klasztoru do Kongregacji Niepokalanego Poczęcia NMP., mieszka tu 20 zakonnic w tym 6 „chórowych”.

1934 – mieszka tu 24 zakonnic (I chór: 6 profesek, 4 nowicjuszki, 2 postulantki, II chór „konwerski” 5 profesek, 1 nowicjuszka, 2 postulantki, 4 oblatki).

1936 – rector: ks. Jan Grodis (dyr. Gimnazjum)

1936-1946 – opactwo nieświeżskie

1936-1946 – ksieni m. ILDEFONSA Jaroń (OSB)

1945 – kasata klasztoru

1946 - decyzja władz siostry zostają przeniesione do klasztorów w Sierpcu i Drohiczynie.

1991-2007 – stan obecny

2000 – budynek dawnego klasztoru i kościoła zajmuje liceum pedagogiczne

----

[1]S. Anna SWIĘTOSŁAWSKA (OSB), ur. ~1561 w Dobrzyniewie, zak. 1581 Toruń, prof. 1582, 1582-1584 Chełmno, 1584-1585 Toruń, 1585-1590 Chełmno, 1590-1608 Nieśwież, 1598 konsekracja na ksienię, zm. 30.11.1608 w Nieświeżu.

[2] S. Dorota HARTMANÓWNA (OSB), ur. ok. 1567 w Braniewie, zak. 1582 w Chełmie, prof. 1584, 1591 przeorysza w Nieświeżu, 1608 wybrana na ksienię, 1611 konsekrowana 1630, zm. 04.07.1639.

[3] S. Eufemia Krystyna RADZIWIŁŁÓWNA (OSB), ur. 1598, wstąpiła 1614, prof. 1621, zm. 1657 w Gdańsku, pochowana w Nieświeżu. Por.: A. Jaroszewicz, Nieświżski klasztor benedyktynek, „Nasza Wiera” 2(5)1998. адказаць

Нясвіж | Касцёл і кляштар бэнэдыктынак - Каментарыі

Дадаць паведамленне