В 18 стагодзя вядомае ў радзівілаўскіх добрах Сейлавіцкае лясніцтва. З таго часу быў тут вялікі гаспадарчы двор, сядзіба галоўнага ляснічага, псярня, мабыць бровар, і іншыя пабудовы. Тое лясніцтва праіснвалала да 1939 г., пасля чаго тут месціўся па расповядах старых, дзецкі летнік, а пасля яго скасавання, будынкаў ужо не стала... Тое, што засталося: прысады, падмуркі сутарэнні, піўніцы, рэшткі здзічэлага пладовага саду і г.д. можна пакуль што пабачыць і сення. Пакуль што, бо гэта месца нікім не ахоўваецца і на яго тэрыторыі можна рабіць што заўгодна.