<У адраджэння век залаты....> Мае быць духоўнае адраджэнне.Каб кожны з нас адрадзіўся з дапамогай Маці Божай і кожны з нас стаў сапраўдным хрысціянінам.
На маю думку, кожны беларус-хрысціянін павінен далучыцца да святасці і чысціні гэтага месца, атрымаць блаславенне гэтага Абраза. Шыкоўны, багаты і старадаўні касцел, дзе зберагаецца нашая святыня ўжо сам па сабе годны таго, каб яго ўбачыць, а ўбачыўшы, доўга немажліва адвесці вачый ад той прыгажосці. Сам Абраз з'яўляецца нейкай крыніцай светлай і чыстай энэргіі, якую ен выпраменьвае на адлегласці. Адразу разумееш, чаму да Абраза шмат вякоў ідуць людзі. Нажаль, сення ў выхадны дзень, касцел прымаў толькі нас - большая частка жыхароў тут шумна гуртуецца каля блізкай віна-гарэлачнай крамы. А каля касцела - анікога. З усей Беларусі. У святочны дзень. Можа, усе нашыя праблемы ад гэтага? Ад адсутнасці духоўнасці, маральнасці, культуры? І калі нас наведвае радасць ці бяда, мы бяжым да гарэлачнага шапіка замест падзякі ці просьбы да Божай Маці? Але яна ўсе роўна нас чакае...