> obwód miński > rejon miński > miasto Mińsk > Kościół Imienia Maryi
Mińsk. Kościół Imienia Maryi
Mińsk. Kościół Imienia Maryi

Kościół Imienia Maryi | Mińsk

Rok budowy (przebudowy): 1700-1720-x
Współrzędne geograficzne:
53° 54'11.45"N, 27° 33'16.47"E

Albumy zdjęć

Wybrane zdjęcia

Mińsk. Kościół Imienia Maryi

Fasada główna, fragment Foto © Ê. Øàñòî¢ñê³ |

Mińsk. Kościół Imienia Maryi

Wnętrze. Fotografia z początku XX w (z książki 'Katolickie świątynie', Pro Christo, Mińsk 2003) Foto © Ê. Øàñòî¢ñê³ |

Mińsk. Kościół Imienia Maryi

Kościół Najświętszej Panny Marii (katedra). Dawniej kościół i klasztor jezuitów Foto © Ê. Øàñòî¢ñê³ |

Katedra pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny (kościół i klasztor jezuitów)

Kościół i klasztor jezuitów niegdyś wchodziły w skład zespołu zabudowy Górnego Rynku. Barokowy kościół p.w. Jezusa, Marii i Św. Barbary zbudowano w latach 1700-1710, w 1731 roku dobudowano dwie wieże. Po 1820 roku stał się katedrą p.w. Najświętszej Marii Panny. Kilkakrotnie przebudowywany w ciągu XIX wieku. Zamknięty w latach 30 XX wieku, w 1951 roku gruntownie przebudowany na klub sportowy (rozebrano m.in. wieże, przed fasadą wybudowano socrealistyczny portyk i podzielono budynek na piętra), w 1994 zwrócony wiernym, obecnie ponownie jest katedrą. Przeprowadzono kapitalny remont i odbudowano świątynię w pierwotnym kształcie.

Jest to trójnawowa bazylika z wydłużonym, półkoliście zamkniętym prezbiterium zwieńczonym ozdobnym szczytem. W nawach bocznych znajdują się dwie kaplice – Św. Trójcy i Św. Felicjana – nakryte kopułami na wielobocznych bębnach. W kaplicach zachowały się fragmenty fresków zdobiących świątynię.

W latach 1733-47 wzniesiono budynki kolegium jezuickiego i korpusu klasztornego, zniszczone podczas II wojny światowej. Obok kościoła zachował się budynek dawnej szkoły jezuickiej, zbudowany w 1699 roku. Po kasacie zakonu jezuitów w 1773 roku szkołę zamieniono na świecką. W końcu XVIII wieku budynek przebudowano na siedzibę gubernatora, która mieściła się tu w latach 1799-1917. W latach 1919-34 budynek był siedzibą władz Białorusi Radzieckiej, a po II wojnie światowej umieszczono w nim szkołę muzyczną. W 1968 roku budynek przebudowano, dobudowując drugie piętro.

Grzegorz Rąkowski
„Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi”, Burchard Edition, Warszawa 1997
(A.O.)


Wiadomości