Kościół Św. Barbary | Zamość

Więcej zdjęć (17) >>

Kościół katolicki pod wezwaniem Świętej Barbary

Pojezuicki, renesansowy, fundacji Andrzeja Samuela Winki-Ratomskiego, zbudowany w 1649 roku (według innych danych – około 1620), w 1865 roku zamieniony na cerkiew i przebudowany, zamknięty w 1917 roku, zwrócony katolikom w 1990 roku.

W XVII wieku przy kościele była misja jezuitów, do których też, aż do kasaty zakonu, należał miejscowy majątek.

Jednonawowa świątynia składa się z masywnej czworobocznej wieży, kwadratowej nawy oraz trójbocznie zamkniętego prezbiterium i przyległych do niego niskich zakrystii. Wieża, nawa i prezbiterium nakryte są wspólnym dachem.

W części podokapowej biegnie profilowany gzyms, na ścianach nawy i prezbiterium dodatkowo uzupełniony ozdobnym fryzem. Wieża zwieńczona jest trójkątnym frontonem, jej narożniki w części frontowej zdobią wąskie szkarpy. Drzwi wejściowe maja obrys półokrągły, ozdobiony boniowaniem. Okna wysokie, półkoliście zamknięte. Ściany nawy rozczłonkowane pilastrami.

We wnętrzu, w prezbiterium, zachowało się ciekawe sklepienie kolebkowe z oryginalnymi stiukowymi ornamentami w kształcie rombów.

Grzegorz Rąkowski
„Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi”, Burchard Edition, Warszawa 1997
(A.O.)