Wybrane zdjęcia
Dwór
W odległości 2 km od Słobódki, przy szosie do Ikaźni, znajduje się miejscowość Zawierz. Nazwa miejscowości pochodzi od niewielkiego jeziora Wiera, które oddziela ją od Słobódki.Niegdyś był to majątek wchodzący w skład rozległych dóbr drujskich; od 1637 roku do drugiej połowy XIX wieku w ręku Światopełk-Mirskich.
Rodzina ta piastowała szereg urzędów i funkcji publicznych, a najbardziej znanym jej przedstawicielem był Tomasz Mirski, konfederat barski, generał wojsk litewskich i marszałek brasławski.
W 1861 roku, po bezpotomnej śmierci ostatniego z zawierskiej linii Mirskich – Adama Napoleona, dobra przeszły na jego krewnych: Chrapowickich, Wolskich i Łopacińskich. Majątek został sprzedany Platerom, von Roennom – ostatecznie w roku 1880 trafił do barona Teodora Hahna. W ręku tej rodziny pozostał do 1939 roku.
Do ostatniej wojny istniał w Zawierzu obszerny, drewniano-murowany dwór, wzniesiony jeszcze przez Mirskich w końcu XVIII wieku, a później kilkakrotnie rozbudowywany i przebudowywany.
Jego osobliwością było to, że jedna z podłużnych elewacji utrzymana była w stylu klasycystycznym, z typowym, czterokolumnowym portykiem, a w drugiej główny akcent stanowił trójarkadowy portyk neogotycki.
Teren majątku był rozległy, obejmował 22 ha. W pobliżu dworu znajdowały się dwie oficyny, wielka oranżeria, w której hodowano egzotyczne rośliny, między innymi figi i kaktusy, strefa gospodarcza z licznymi budynkami oraz park o powierzchni około 5 ha, z czterema sadzawkami i kaplicą grobową Mirskich.
Dwór przetrwał wojnę, jednak w końcu lat czterdziestych został z przyzwoleniem miejscowych władz rozebrany na materiał budowlany, podobnie jak niemal wszystkie inne zabudowania majątku.
Ze wspaniałej niegdyś siedziby pozostały do dziś jedynie resztki parku, aleja wjazdowa i część budynków gospodarczych.
Grzegorz Rąkowski
”Wśród jezior i mszarów Wileńszczyzny”, Rewasz, Warszawa 2000
(A.O.)