Dwór Wańkowiczów | Rudaków

Więcej zdjęć (26) >>

Zespół pałacowy w dawnym majątku ziemskim

Miejscowe dobra wchodziły niegdyś w skład rozległych dóbr Brahiń – Wiśniowieckich, później Rokickich. W XVII wieku majątek stał się własnością Oskierków i pozostawał w ich ręku do drugiej połowy XIX wieku.

W 1830 roku urodził się tu Aleksander Oskierka (1830-1911), absolwent uniwersytetu w Petersburgu, jeden z przywódców stronnictwa „białych”, uczestnik Powstania Styczniowego, a następnie zesłaniec. W 1884 roku Helena Oskierczanka wniosła Rudaków jako posag Stanisławowi Kostce Wańkowiczowi. Wańkowiczowie władali majątkiem do 1917 roku.

Neobarokowy pałac Wańkowiczów zbudowany z czerwonej, nieotynkowanej cegły, został wzniesiony w 1910 roku według projektu architekta Tadeusza Rostworowskiego, spokrewnionego z właścicielami.

Budynek jest dwukondygnacyjny i składa się z trzech korpusów: wydłużonego korpusu środkowego (pierwotnie był parterowy, drugie piętro dobudowano prawdopodobnie po II wojnie światowej), oraz dwóch krótszych korpusów bocznych.

Środkowa część pałacu zaakcentowana jest niewielkim niskim ryzalitem. Znacznie ciekawszy wystrój mają skrzydła boczne ozdobione pionowymi pasami boni, okrągłymi i półkoliście zamkniętymi wnękami oraz trójkątnymi frontonami w elewacjach szczytowych.

Pałac jest obecnie zniszczony i zdewastowany, znajduje się on bowiem na pograniczu wysiedlonej strefy czarnobylskiej. Wokół budynku rozpościera się zdziczały park o powierzchni około 5 ha z dwoma stawami.

Grzegorz Rąkowski
„Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi”, Burchard Edition, Warszawa 1997
(A.O.)