Выбраныя здымкі
Агульны выгляд Фота © Грода Надзея |
Касцёлы дамініканскі Св. Язэпа і францысканскі (справа), зьнішчаны ў 1970-я. Фота пач. 20 ст. Фота © Грода Надзея |
Галоўны фасад (08.2004) Фота © Грода Надзея |
Касцёл знаходзіцца ў цэнтры горада, на ўскрайку гарадскога сквера. Пабудаваны ў 1808 г. з цэглы. Быў акаймаваны мураванай агароджай з брамай. Захаваўся ў змененым выглядзе. У 1990 г. перададзены вернікам.
Першы мураваны касцёл св. Інакенція пабудаваны ў 1649 г. па фундацыі князя Іераніма Друцкага-Сакалінскага, які даў пры ім прытулак манахам-дамініканцам. Кляштарны комплекс фармаваўся на працягу 17—19 ст., дзейнічаў да 1845 г.
Помнік архітэктуры барока. 3-нефавая 2-вежавая (разабрана ў 1870) базіліка. Галоўны фасад быў падзелены на 3 часткі, размежаваныя глыбокімі прамавугольнымі нішамі з вылучанымі па восям лучковымі аконнымі праёмамі. У завяршэнні фасада — высокі прамавугольны атык з 3-вугольным франтонам, які пераходзіць да плоскасці фасада акруглымі заплечнікамі. У цэнтры атыка авальная люкарна. Фасады крапаваліся вуглавымі калонамі, лапаткамі, тонкапрафіляванымі карнізамі, дэкараваны вуглавымі вазамі. У інтэр'еры храма былі партрэтныя выявы фундатараў кляштара Друцкага-Сакалінскага і яго жонкі (не захаваліся).
Першы мураваны касцёл св. Інакенція пабудаваны ў 1649 г. па фундацыі князя Іераніма Друцкага-Сакалінскага, які даў пры ім прытулак манахам-дамініканцам. Кляштарны комплекс фармаваўся на працягу 17—19 ст., дзейнічаў да 1845 г.
Помнік архітэктуры барока. 3-нефавая 2-вежавая (разабрана ў 1870) базіліка. Галоўны фасад быў падзелены на 3 часткі, размежаваныя глыбокімі прамавугольнымі нішамі з вылучанымі па восям лучковымі аконнымі праёмамі. У завяршэнні фасада — высокі прамавугольны атык з 3-вугольным франтонам, які пераходзіць да плоскасці фасада акруглымі заплечнікамі. У цэнтры атыка авальная люкарна. Фасады крапаваліся вуглавымі калонамі, лапаткамі, тонкапрафіляванымі карнізамі, дэкараваны вуглавымі вазамі. У інтэр'еры храма былі партрэтныя выявы фундатараў кляштара Друцкага-Сакалінскага і яго жонкі (не захаваліся).
Літ.:
А.М. Кулагін
Каталіцкія храмы на Беларусі
Мінск, Беларуская Энцыклапедыя, 2000